Syriacy – Asyryjczycy, chrześcijańscy rewolucjoniści Rożawy

W kontekście konfliktu bliskowschodniego co jakiś czas przewija się wątek tamtejszej mniejszości chrześcijańskiej. Najczęściej zniekształcony i to na wielu poziomach. W tym artykule postaram się przedstawić tą społeczność, biorącą udział w demokratycznym projekcie w północnej Syrii – Rożawie i broniącą go razem ze swoimi kurdyjskimi, arabskimi, jezydzkimi i pochodzącymi z innych mniejszości sojusznikami.

Który mamy dzisiaj rok?

Jedną z takich zniekształceń jest zagadnienie samej identyfikacji tej mniejszości. Otóż nie można jej sprowadzać tylko do religii. Owszem, jest ona elementem jej tożsamości, ale jej nie wyczerpuje. Jest to bowiem samoidentyfikacja etniczna. Trzeba tu pamiętać, że chrześcijaństwo było religią dominującą na Bliskim Wschodzie przed arabskim podbojem.

Występ syriackiego zespołu folklorystycznego na wiecu wyborczym w Derik. Źródło syriacsnews.com.

Nie mówimy o emigrantach na tereny islamu, czy konwertytach. To ostatnie było zresztą bardzo utrudnione, a nawet wręcz niemożliwe w krajach islamskich, choć w ostatnich latach takie zjawisko, w ograniczonej skali, miało miejsce w Rożawie. Mówimy o rdzennych mieszkańcach regionu, którzy zresztą swoje antyczne korzenie podkreślają często za pomocą nazw jakimi sami siebie określają.

Syriacy lub Asyryjczycy, Chaldejczycy, Aramejczycy. Bliskowschodni chrześcijanie używają różnych samoidentyfikacji (w Libanie  dodatkowo fenickiej). Uczestnicy rewolucji Rożawy to przede wszystkim Syriacy, ale w ramach Syryjskich Sił Demokratycznych działają też grupy określające się mianem Asyryjczyków.

Syriacki zespół na festiwalu w Kamiszlo, wrzesień 2018 r.

Co ciekawe brak w tej autoidentyfikacji odwołań do faktycznego chrześcijańskiego imperium sprzed arabskiego podboju – Cesarstwa Wschodniorzymskiego. Być może dlatego, że Bizancjum, a właściwie Rzym (nazwę Bizancjum ukuliśmy na Zachodzie, dla samych zainteresowanych to było po prostu Cesarstwo Rzymskie, w czasach arabskiej ekspansji już jedyne istniejące) to w narracji islamu wróg. Narracji do której, dodajmy, wracają współcześni dżihadyści.

Przejawem takiego odwoływania sie do dziedzictwa starożytności jest kalendarz.  Wydawało by się, że jak chrześcijanie to powinni stosować nasz, zachodni, zaczynający się przecież od narodzin Jezusa Chrystusa (inna sprawa, że błędnie wyliczonych). Tymczasem nie. Dla Syriaków/Asyryjczyków mamy rok 6769. Nie, nie jest on liczony od „początku świata”, czy jakiegoś biblijnego wydarzenia. Jest to data umowna, przyjęta w latach 50-tych, kiedy budziła się syiacko-asyryjska świadomość narodowa jako spadkobierców starożytnych cywilizacji Mezopotamii i ma odnosić się do powstania pierwszej świątyni w Aszur, jako początku cywilizacji. Świątyni boga Aszura.

Tegoroczne Akitu w Tirbespî.

Kalendarz ten ma znaczenie przede wszystkim kulturowe i nie jest raczej stosowany na co dzień, tym niemniej Akitu, czyli nowy rok, przypadający 1 kwietnia stanowi ważne święto.

Sojusznicy

Mniejszość chrześcijańska była pod rządami muzułmańskimi obiektem dyskryminacji. Szczytowym ich okresem była fala ludobójstw dokonana przez osmańską, a potem republikańską Turcję w okresie poprzedzającym pierwszą wojnę światową, podczas jej trwania i po zakończeniu.

Zbrodnie te funkcjonują w powszechnej świadomości jako ludobójstwo Ormian, ale ich ofiarami byli nie tylko Ormianie, ale także Grecy,[1] oraz właśnie Syriacy/Asyryjczycy. Ci ostatni określają je mianem Sejfo (Seyfo). Ocenia się, że pochłonęło 300 do 500 tysięcy istnień z tej społeczności.[2]

Upamiętnienie rocznicy Sejfo w Rożawie.

Podobnie jak Niemcy w swoim ludobójstwie Żydów znaleźli wspólników wśród innych narodów Europy, tak samo i Turcy mieli swoich pomocników. Znaleźli się wśród nich Kurdowie, głównie służący w oddziałach nieregularnej kawalerii Imperium Osmańskiego – Hamidiye Hafif Süvari Alayları, ale także cywilni ochotnicy. Kurdowie tego współudziału się nie wypierają, wielokrotnie za udział niektórych z nich przepraszali.[3] Kurdyjskie samorządy zrobiły też wiele dla przywrócenia w Turcji ormiańskiego i syriacko-asyryjskiego dziedzictwa kulturowego, zwłaszcza w latach 2012-15. Kiedy rząd AKP rozpoczął w 2015 roku wojnę z mieszkańcami kurdyjskich miast, zniszczył także efekty tych wysiłków.[4]

Jednocześnie wielu Kurdów pomagało prześladowanym. W artykule o Jezydach pisałem o pięknej karcie tej społeczności, jaką było ocalenie 20 tysięcy syriackich uchodźców. Pisałem też, że część Jezydów identyfikuje się tylko jako Jezydzi, zaś część jako Kurdowie wyznania jezydzkiego. Podobnie masowo ratowali Ormian Kurdowie wyznania alewickiego[5] z prowincji Dersim. Oni sami stali się potem, w latach 1937-38 ofiarami jednego z kolejnych ludobójstw przeprowadzonych przez Turcję.[6]

Syriacki oddział partyzancki.

W latach drugiej wojny światowej poborowi wyznania chrześcijańskiego i judaistycznego w armii tureckiej byli kierowani do batalionów roboczych używanych do najcięższych, wyniszczających prac i poddawani prześladowaniom ze strony tureckiej kadry.[7]

Kolejne prześladowania miały miejsce po wojnie. Np. w nocy z 6 na 7 września 1955 roku z inspiracji tureckich władz dokonano w Stambule pogromu Greków (oraz innych niemuzułmańskich mniejszości). Zamordowano 30 osób, setki były ranne, wiele kobiet zgwałcono, a mężczyzn okaleczono (obrzeżano).[8]

Pochód w Kamiszlo z okazji zwycięstwa koalicji z udziałem SUP w wyborach. Widoczne flagi SUP. Źródło syriacsnews.com.

W latach 80-tych XX wieku Syriacy zamieszkujący region Tur Abdin na terenie Turcji stali się celami ataków niejako przy okazji wojny Turcji z Partią Pracujących Kurdystanu (PKK). Rząd turecki wspierał i tolerował różne organizacje o charakterze nacjonalistycznym, bądź islamistycznym (np. Kurdyjski Hezbollah, który był grupą sunnickich ekstremistów zwalczających PKK i co najmniej tolerowanych przez władze Turcji). Dla grup tych mniejszość religijna i etniczna była naturalnym celem.  Mnożyły się zabójstwa w wykonaniu „nieznanych sprawców”, pozornie pozbawione motywów, które łączyło jedno – przynależność ofiar do chrześcijańskiej mniejszości. 

Młodzi Syriacy zdecydowali, że nie będą czekać na powtórkę ludobójstwa tylko zaczną się organizować i bronić. A skoro stali się celem razem z Kurdami z PKK to i razem będą się bronić. [9] Nazwali się Tukoso Dawronoyo Mothonoyo d’Bethnahrin, czyli Patriotyczna Rewolucyjna Organizacja Bethnahrin. Bethnahrin to po syriacku Kraj Dwóch Rzek, Mezopotamia. Ruch ten z czasem przyjmował różne nazwy, ale zwykło się ich nazywać po prostu Dawronoyo, rewolucjoniści.

Festiwal syriacki w Kamiszlo, maj 2019 r. Źródło: Suroyo TV

Dawronoyo szkoliło partyzantów we współpracy z PKK, zbierało fundusze, głównie w europejskiej diasporze i starało się budować poczucie wspólnoty wśród społeczności bliskowschodnich chrześcijan używających różnych nazw. Na przełomie XX i XXI wzięli udział w wojnie domowej w Basur (południowym, „irackim” Kurdystanie) przeciwko siłom KDP Barzaniego po stronie PKK. Bezpośrednią przyczyna zaangażowania było porwanie i gwałt na Syriaczce w wykonaniu prominentnego członka KDP w maju 1999 roku.[10] Partyzanci Dawronoyo w ataku odwetowym zabili 39 Peszmergów KDP.[11]

24 lipca 2000 roku, w rocznicę podpisania traktatu w Lozannie około stu aktywistów ruchu zajęło budynek rządowy w  szwajcarskiej Lozannie, w którym podpisano ów akt. Protestowali przeciwko dyskryminacji w Turcji, będącej efektem tegoż traktatu.[12]

Na froncie syryjskiej wojny domowej

1 października 2005 roku powstała syryjska odnoga ruchu Dawronoyo – Gabo d’Ḥuyodo Suryoyo, czyli Partia Unii Syriackiej, znana pod skrótem angielskiej nazwy SUP (Syriac Union Party). Sytuacja Syriaków w Syrii była trochę lepsza niż Kurdów. Wprawdzie np. także odmawiano im nauki we własnym języku, ale mogli go używać w kościołach.  Z drugiej strony nie byli wolni od represji, które po części wynikały z faktu, że uważają się nie za mniejszość religijną, tylko narodową, zaś w Syrii obowiązywał arabski nacjonalizm. Często, podobnie jak przedstawiciele innych mniejszości byli przymusowo rejestrowani jako arabscy muzułmanie,[13] co z kolei przekładało się na objęcie takimi, a nie innymi przepisami.

Nisha Gewriye.

„W czasach Bashara al-Assada, wolność wyznania nie istniała. Na przykład ksiądz mógł być represjonowany za swoje kazanie. Wszystko było monitorowane, a ludzie zastraszeni. To dotyczyło większości religii.” – mówi komendantka Nisha Gewriye, HSNB.[14]

Gdy wybuchły w Syrii protesty, które następnie przerodziły się w syryjska wojnę domową SUP zajęła stanowisko antyreżimowe, lecz wyrażała je pokojowo. Tym niemniej część Syriaków na własną rękę zaangażowała się w działania zbrojne.[15]

Matay Hanna (pierwszy z prawej). Zdjęcie z facebooka Macera Gifforda (pierwszy z lewej), brytyjskiego ochotnika walczącego w szeregach najpierw YPG, a następnie MFS

Wraz ze wzrostem fanatyzmu religijnego w szeregach rebeliantów, oraz represji ze strony reżimu (między innymi aresztowania członka Komitetu Wykonawczego SUP, Rubela Gabriela Bahho i wiceprzewodniczącego SUP, Saida Malkiego Cosara) SUP z jednej strony zacieśniła więzi z zawsze bliskim ruchem kurdyjskiego demokratycznego konfederalizmu reprezentowanym w Syrii przez PYD (Partiya Yekîtiya Demokrat – Partia Unii Demokratycznej), a z drugiej Syriacy zaczęli tworzyć własne siły samoobrony.

„Kiedy żyjesz bez wolności, bez wykształcenia, kiedy nie możesz chodzić do szkoły i uzyskać zawodu, jeśli nie masz praw, kiedy nie masz praw, wtedy nie możesz mieć nadziei na przyszłość. Więc jesteś nikim, a wtedy życie to gówno! Nie mogę tak żyć, w takim życiu nie mogę nic osiągnąć jako człowiek. Nie chcę być prezydentem, brać ropę i bogacić się, chcę tylko być człowiekiem, mieć prawa i bezpieczeństwo! Więc musimy walczyć i dać naszą krew następnym pokoleniom, aby je dla nich zdobyć, dla naszych małych kuzynów, braci i sióstr, które są dzisiaj dziećmi.” Matay Hanna, dowódca oddziału MFS biorącego udział w operacji wyzwolenia Rakki.[16]

Bojowniczka HSNB. Naszywka na ramieniu upamiętnia poległego towarzysza broni.

Jako pierwsza powstała w 2012 roku Sutoro, której celem była ochrona społeczności chrześcijańskiej i pełnienie funkcji policyjnych.[17] Sutoro jest autonomiczną częścią ogólnej formacji policyjnej Demokratycznej Federacji Północnej Syrii – Asayîşa. Kilka miesięcy później Syriacka Rada Wojskowa (Mawtbo Fulḥoyo Suryoyo – MFS, znana też pod angielską nazwą Syriac Military Council), formacja już stricte militarna. W organizacji obydwu brał udział syn uprowadzonego Saida Malkiego Cosara, Johan Cosar, który powrócił z emigracji w Europie. Johan, obywatel szwajcarski miał za sobą pięcioletnią służbę w armii nowej ojczyzny i w nowym zadaniu korzystał z doświadczeń zdobytych jako sierżant armii szwajcarskiej.[18]

W październiku 2015 roku powstały Syryjskie Siły Demokratyczne, znane pod skrótem angielskiej nazwy Syrian Democratic Forces – SDF, koalicja sił walczących o demokratyczną, świecką i tolerancyjną Syrię, zbudowana wokół kurdyjskich oddziałów YPG i YPJ (Yekîneyên Parastina Gel – Powszechne Jednostki Obrony, Yekîneyên Parastina Jin – Kobiece Jednostki Obrony). MFS była jednym z założycieli tej koalicji,[19] a obecnym rzecznikiem prasowym SDF jest Kino Gabriel z MFS.

Patrol MFS/HSNB w Rakce.

Tuż przed zawiązaniem się SDF rozpoczęło się formowanie wzorowanej na YPJ formacji kobiecej – HSNB (Ḥaylawotho d’Sutoro d’Neshe d’Beth Nahrin – Siły Obrony Kobiet Mezopotamii).[20] W pierwszej grupie przeszkolone zostało 50 bojowniczek.

Także inne stronnictwo chrześcijańskie, początkowo wspierające reżim, Gabā Aṯurāyā Demoqraṭāyā (Asyryjska Partia Demokratyczna, ADP -Assyrian Democratic Party) współpracuje obecnie z PYD, a powiązane z nią oddziały zbrojne Mawtḇā d-Nāṭorē d-Ḥābor (Strażnicy Chaburu) i Naṭore d’Tel Tamer Ashoraye (Strażnicy Ludu Assyrii) brały udział w operacji SDF w rejonie Deir ez Zor.[21] Ta druga to formacja bardziej o charakterze policyjnym.

Bojowniczki HSNB z flagą formacji.

Grupa ta samoidentykuje się jako Asyryjczycy i jak wspomniałem początkowo była bliższa reżimowi.  Strażnicy Chaburu współdziałali zresztą już wcześniej z MFS i YPG, ale doszło do nieporozumień na tle podległości  – YPG naciskało na podporządkowanie się MFS. Ostatecznie na początku 2017 roku wstąpili do SDF jako osobny uczestnik. Mimo to już wcześniej część Strażników walczyła w szeregach Syryjskich Sił Demokratycznych.  Jednym z nich był Basil Talya poległy 28 sierpniu 2016 roku.[22] Po jego śmierci w szeregi Strażników wstąpiła jego żona.[23] W formacji tej służy niewielka grupa kobiet, brak jednak potwierdzonych informacji o ich udziale w walkach. Podobnie jak w Sutoro nie mają one wyodrębnionej osobnej formacji.

Istnienie niezależnych formacji etnicznych (identyfikacja religijna i etniczna przenika się tutaj, choć niekoniecznie jest tożsama, nie każdy Syriak/Asyryjczyk jest chrześcijaninem, nie każdy chrześcijanin Syriakiem) nie ogranicza ich składu etnicznego. Zdarzają się Asyryjczycy w szeregach YPG,[24] a w kontyngencie HSNB walczącym o wyzwolenie Rakki była muzułmańska Arabka z Deir ez Zor.[25]

Oświadczenie MFS i Strażników Chaburu o połączeniu sił.

6 lipca 2019 roku MFS i Strażnicy Chaburu ogłosiły powołanie jednolitej Syriacko-Asyryjskiej Rady Wojskowej.

Syriacki renesans w Rożawie

„Jesteśmy pewni, że idea demokracji, wolności i pokoju między różnymi grupami odniesie sukces i dlatego jest to dla nas priorytet. (…) Teraz, wraz z powstaniem kurdyjskiego Samorządu Demokratycznego, wolność religii i wolność jako taka w ogóle istnieją we wszystkich dziedzinach.” Nisha Gewriye.[26]

Grupa syriackich dziewcząt na pikniku. Sierpień 2017. Źródło syriacsnews.com .

„W północno-wschodniej Syrii, w Kamiszlo, Hasace i innych miastach, oraz otaczajacych je wioskach trwa renesans oblężonej społeczności chrześcijańskich Syriaków, która po dziesięcioleciach zaniedbań i represji próbuje ożywić swój język i kulturę” pisze Sam Sweeney a artykule zatytułowanym „Renesans syriackich chrzescijan”.[27] To chyba najlepsze określenie. Renesans.

W Rożawie wszystkie grupy etniczne, etniczno-religijne i religijne mają zagwarantowany udział w samorządzie. Syriacy są obecni na jego różnych szczeblach. I tak np. Elizabeth Gawrie jest współprzewodniczącą regionu Dżazira. Syriacy zasiadają w Syryjskiej Radzie Demokratycznej i Radzie Wykonawczej Federacji. W ostatnich wyborach koalicja wyborcza z ich udziałem zdobyła najwięcej głosów.[28]

Lekcja syriackiego w szkole w Tirbespiye, październik 2014. Źródło theregion.org.

Tak samo grupy te mają zagwarantowane prawo do edukacji we własnym języku. Przez pierwsze trzy lata dzieci uczą się w języku ojczystym. Od czwartej klasy poznają inne języki używane w kantonie, w którym mieszkają, w piątej dochodzi język obcy.[29] Dotyczy to także nauczania w języku syriackim.[30] Jest to odmiana języka aramejskiego, także alfabet syriacki jest pochodną alfabetu aramejskiego. Pisze się w nim, podobnie jak w piśmie arabskim, lub hebrajskim od prawej strony na lewą.

Nie odbywa się bez zgrzytów. Nie tak dawno temu prorosyjska propaganda rozpowszechniała w Polsce wieści jakoby Kurdowie prześladowali chrześcijan, zamykali ich szkoły i chcieli kurdyfikować. Faktycznie pojawił się konflikt, ale nie sposób by go było przedstawić w bardziej wypaczony sposób, niż w tej propagandzie.

Otwarcie centrum kultury syriackiej w Kamiszlo, maj 2019 r.

Sprawa dotyczyła szkół prywatnych prowadzonych przez instytucje kościelne. Szkoły te prowadziły nauczanie wg. starego, reżimowego programu i nie chciały go zmienić. To znaczy, że właśnie nie chciały nauczać w języku chrześcijańskiej mniejszości i nauczać dzieci ich kultury, tylko kontynuować arabizację. Dlaczego?

Pomijając kwestie współpracy z reżimem części hierarchów religijnych, kluczowym był tutaj brak międzynarodowego uznania Rożawy i jej szkolnictwa. Rodzice obawiali się, że świadectwa ich dzieci nie będą honorowane nigdzie poza Rożawą, inaczej niż państwowe świadectwa wystawiane przez reżim w szkołach uczących wg. jego programu. I to niestety prawda. Zindoktrynowany uczeń reżimowej szkoły zostanie bez problemu przyjęty np. na uniwersytet w Unii Europejskiej (w tym Polsce), oczywiście o ile się nań dostanie, natomiast jego kolega wykształcony w programie nauczającym o równości płci, prawach człowieka, wolności religijnej i demokracji, już niekoniecznie.

Boże Narodzenie 2018 w Derik.

Tego typu nieporozumienia w niewielkim stopniu wpływają na sytuację chrześcijańskiej mniejszości, która po raz pierwszy od bardzo dawna ma możliwość rozwijania swojej kultury i kultywowania religii.

Funkcjonują kościoły różnych wyznań. Odbudowywane są te, które zniszczyli dźihadysci.  I tak np. w grudniu 2017 roku powtórnie otwarto kościół w Ghardukah w regionie Dżazira, zniszczony we wrześniu 2013 roku.[31] Z kolei 20 lipca tegoż roku otwarto ponownie kościół w Amuda po… 40 latach przerwy.[32] Odbywają się msze,[33] imprezy dla dzieci[34], festiwale,[35] obchodzone są święta.[36] W grudniu można spotkać Mikołajów.[37] Kościoły ochrania Sutoro.[38] To konieczność ze względu na wojnę z religijnymi fanatykami. Społeczność syriacka organizuje też imprezy o bardziej świeckim charakterze.[39] 13 czerwca 2017 roku w Hesece odsłonięto pomnik upamiętniający ofiary tureckiego ludobójstwa „Sejfo”.[40]

Małe Syriaczki. Dêrik 23 grudnia 2018 r. Źródło: Arta FM.

Dodam, że w sąsiedniej Turcji Syriacy/Asyryjczycy od lat starają się o otwarcie choć jednej własnej szkoły. Bezskutecznie. Ostatnia została zamknięta w 1928 roku.[41] Zresztą w ogóle sytuacja mniejszości chrześcijańskich jest w Turcji zła. W sierpniu 2017 roku Sztokholmskie Centrum Wolności, organizacja monitorująca sytuację praw człowieka w Turcji opublikowało raport o antychrześcijańskiej mowie nienawiści w Turcji, w tym i w wykonaniu samego Erdogana.[42] Ten ostatni stwierdził podczas tureckiej agresji na kanton Efrin, że w sąsiedztwie Turcji trwają „postmodernistyczne chrześcijańskie krucjaty”,[43] zaś rządowa telewizja mówiła w kontekście tej agresji o „wojnie półksiężyca z krzyżem”.[44] Celem ataków są np. obchody bożego narodzenia.[45] Pod koniec 2016 roku na fali odwołań i uwięzień kurdyjskich burmistrzów, zwolniona została i zastąpiona rządowym komisarzem Februniye Akyo, współburmistrz (samorządy miast z kurdyjską większością w Turcji też stosowały system współprzewodnictwa kobiety i mężczyzny) Mardin. Februniye, która  naprawdę nazywa się Fabronia Benno, ale Turcja wymusza na mniejszościach używanie tureckich nazwisk, była pierwszą w historii Turcji chrześcijanką na czele miasta.[46]

Erdogan chce dokończyć ludobójstwo

Nie powinno zatem dziwić, że turecka agresja na kanton Efrin, nawet pomijając udział w niej dżihadystów Daesh (ISIS, czyli Państwa Islamskiego), al Nusry (al Kaidy) i innych organizacji fanatyków, zmusiła tamtejszych chrześcijan do ucieczki. Zwłaszcza, że akurat tam wielu było konwertytami z islamu (wg. Johannesa de Jonga, dyrektora europejskiego chrześcijańskiego think tanku Sallux, pracującego z syryjskimi chrześcijanami od 2014 roku, 95% z nich ma pochodzenie muzułmańskie).[47] Zmiana religii nie jest niczym niezwykłym w Rożawie, np.[48] w Kobani cała wspólnota chrześcijańska to byli muzułmanie. Ale fanatycy mogą „odstępców” zabić.

Matka i syn, uchodźcy z Efrin. Oboje są chrześcijanami, konwertytami z islamu. Źródło raport „Ethnic Cleansing and the Persecution of Yezidis and Christians in Afrin, Northwestern Syria”, freeburmarangers.org.

W obronie Efrin walczył kontyngent MFS.[49] Z kolei celem ataków Turcji i dżihadystów na jej żołdzie były między innymi chrześcijańskie świątynie (ale także jezydzkie, oraz meczety). Tureckie lotnictwo i artyleria zniszczyły jeden z najstarszych kościołów chrześcijańskich na świecie, pochodzący z IV wieku kościół św. Julianosa w Brad (Barad), oraz grobowiec św. Marona.[50]  Po zajęciu kantonu Efrin, dwie frakcje dżihadystów, Ahrar al-Sharqiya i Brygada Sułtana Murada stoczyły walkę o kościół „Dobrego Pasterza” w mieście Efrin (Efrin, arabskie Afrin to nazwa regionu, jednego z dwóch wchodzących w jego skład kantonów, oraz głównego miasta). Ostatecznie świątynia i plebania zostały podzielone pomiędzy obydwie frakcje.[51]

Przed turecką agresja było w kantonie Efrin ok. 3 tysięcy chrześcijan. Prawie wszyscy uciekli, pozostały trzy rodziny.

Erdogan prezentuje na forum ONZ plan czystek etnicznych w północnej Syrii. Tak, oficjalnie i nikt palcem nie kiwnął.

W tej chwili Turcja przygotowuje agresję na pozostałą część Rożawy. USA zdradziły sojusznika i wydały go na żer agresora. Atak jest spodziewany w każdej chwili. Oznacza, że wszyscy mieszkańcy żyją w ciągłym strachu. W okupowanym Efrin Turcja i dżihadyści na jej żołdzie dopuszczają się licznych zbrodni: czystek etnicznych, mordów, gwałtów, porwań, rabunków. Potwierdza to wiele źródeł, łącznie z raportami ONZ.[52]

Tego samego mogą spodziewać się w Rożawie. Nie tylko Kurdowie. Wszyscy. „Uważamy, że to zagrożenie nie tylko dla Kurdów. To groźba wobec tego demokratycznego projektu, i wszystkich ludzi którzy mieszkają na wschód od Eufratu, w tym chrześcijan” mówi Sanharib Barsoum, wiceprzewodniczący SUP.[53]

 Dla chrześcijańskich mniejszości oznacza to kontynuację ludobójstwa. „Turcja chce nas zabić i zniszczyć, by dokończyć ludobójstwo na naszym narodzie” nazywają wprost co ich czeka.[54]

Efekt ostrzału celów cywilnych w Kamiszlo. 9 października 2019 r.

„Amerykańska decyzja wycofania się otwiera bramy piekieł dla mieszkańców północnej Syrii” powiedział Emanuel Youkhana, archimandryta Asyryjskiego Kościóła Wschodu w rozmowie z Catholic News Service.[55]

„Zobaczymy totalną rzeź tysiącletnich wspólnot chrześcijańskich, bombardowania kościołów, wypędzenie ludności, gwałcenie kobiet” – de Jong.[56]

Idzie po nich Recep Tayyip Erdoğan, człowiek który publicznie przyznał, że jego idolem jest Adolf Hitler. [57]

Uptade: Gdy skończyłem ten artykuł, wszedłem do internetu i zobaczyłem, że właśnie się zaczęło. Wśród pierwszych ofiar cywilnych tureckiej agresji jest dwoje Syriaków. Hitler znad Bosforu przyszedł.

„Nie wiem jak skończy się moja droga, ale będę z przyjaciółmi. Albo tymi żywymi, albo martwymi.” Matay Hanna.[58]

Paweł Ziółkowski


[1] https://www.greek-genocide.net .

[2] https://anfenglish.com/human-rights/centenary-of-1915-syriac-sayfo-genocide-10996 , http://www.aina.org/news/20150424031325.htm , http://www.aina.org/reports/togotadww1.pdf , http://scholarcommons.usf.edu/cgi/viewcontent.cgi?article=1233&context=gsp .

[3] https://frederikegeerdink.com/2015/04/24/we-were-all-from-digranakert , http://www.listyznaszegosadu.pl/dysydenci/ludobojstwo-ormian-przywodcy-kurdyjscy-daja-przyklad-moralny-turcji-przez-przyznanie-sie-do-swoich-zbrodni .

[4] https://ahvalnews.com/multiculturalism/end-multiculturalism-kurdish-region .

[5] Alewizm to liberalna odmiana islamu, choć spotkałem się z twierdzeniem, że to tak naprawdę zaratusztrianizm/zoroastryzm z islamskimi naleciałościami ( https://komun-academy.com/2018/11/03/life-and-death-in-alevism ), zawierająca elementy szamanizmu. Pozycja kobiet jest wyraźnie wyższa niż w innych odmianach islamu, niektóre źródła mówią o pełnej równości płci (np. https://oxfordre.com/religion/view/10.1093/acrefore/9780199340378.001.0001/acrefore-9780199340378-e-101 ), inne (np. https://www.alevibektasi.eu/index.php?option=com_content&view=article&id=685:ritual-change-in-a-turkish-alevi-village&catid=46:aratrmalar-ingilizce&Itemid=69 ), że mimo wszystko pozycja kobiety jest niższa (pytanie o ile to może wynikać z sunnickich wpływów). Dużą rolę odgrywa muzyka i przyroda, muzułmańskie tabu żywnościowe (np. alkohol) nie są przestrzegane. Alewici mają własne domy modlitewne, nieuznawane przez tureckie władze, choć zdarza im się tez modlić w meczetach. Alewitą, podobnie jak Jazydem, trzeba się urodzić nie ma konwersji. Istnieje jednak odmiana pochodna alewizmu, bektaszyzm, dopuszczający konwersję. Ten ostatni był popularny wśród janczarów.

Alewici stanowią około 15-30% mieszkańców Turcji (dokładnie nie wiadomo z powodu prześladowań). Część z nich jest Turkami, część Kurdami (ci często nie uznają alewizmu za islam: https://limacharlienews.com/politics-society/alevis-dilemma ) , nieliczni Arabami. Byli obiektem wielokrotnych prześladowań ( https://armenianweekly.com/2016/11/21/alevis-in-turkey-a-history-of-persecution , https://tr.boell.org/de/2016/04/18/alevism-turkey-problem-and-solutions-seven-demands-seven-proposals ) ze strony władz rzekomo świeckiej Turcji. Piszę rzekomo, bo owa świeckość wyrażała się w tym, że każdy mieszkaniec republiki miał być turkiem-sunnitą.

Nie należy ich mylić z syryjskimi alawitami. To nie tylko różnica jednej liderki. Przede wszystkim alawizm jest elitarny i  choć nie ma rozbudowanej hierarchii, to część doktryny jest dostępna dla wybranych po przejściu dodatkowych obrzędów, podczas gdy alewizm jest egalitarny. Alawizm wierzy w reinkarnację, przy czym odbywa się ona wewnątrz danej płci, pozycja kobiet jest wyraźnie gorsza. Więcej o porównaniu tych dwóch wyznań: https://www.academia.edu/6854190/_Differences_and_Similarities_Between_Anatolian_Alevis_and_Arab_Alawites_Comparative_Study_on_Beliefs_and_Practices .

[6] https://www.sciencespo.fr/mass-violence-war-massacre-resistance/en/document/dersim-massacre-1937-1938 , https://kurdistantribune.com/dersim-massacre-turkish-destruction-of-the-kurdish-people-in-the-dersim-region , https://www.jpost.com/Opinion/Remembering-the-victims-of-the-Kurdish-massacre-of-1937-403963 .

[7] https://philosproject.org/turkey-uncensored-enslaving-jews-christians-turkish-military .

[8] https://armenianweekly.com/2014/09/30/turkeys-kristallnacht , https://ahvalnews.com/1955-pogrom/witnessing-pogrom-september-6-7-1955 , https://theregion.org/article/13081-remember-pogrom-against-greeks-istanbul-don-039-t-forget-one-against-people-of-afrin , https://bianet.org/english/minorities/116914-what-happened-on-6-7-september .

[9] http://www.warscapes.com/reportage/revolutionaries-bethnahrin .

[10] http://www.aina.org/releases/helena.htm ,

[11] https://www.globalsecurity.org/wmd/library/news/iraq/1999/29-060899.html .

[12] http://bethsuryoyo.com/currentevents/lusanne/Occupation1.html .

[13] http://www.freeburmarangers.org/2018/06/13/syria-report-part-one-ethnic-cleansing-persecution-yezidis-christians-afrin-northwestern-syria .

[14] https://clarionproject.org/christian-women-against-isis .

[15] Np. Matay Hanna dowodzący oddziałem MFS w Rakce, w rozmowie ze szwedzka dziennikarką Magdą Gad wspomina, że jest żołnierzem od 2011 roku: https://www.facebook.com/magdajournalist/posts/1918653971684075 .

[16] https://www.facebook.com/magdajournalist/posts/1918653971684075 .

[17] Sutoro ochraniające imprezy bożonarodzeniowych 2017: https://www.facebook.com/Sutoro.S.S.F/videos/741751909362096 .

[18] https://www.haaretz.com/meet-the-christian-soldiers-fighting-isis-1.5346767 , http://www.syriacsnews.com/fathers-son , https://foreignpolicy.com/2015/02/24/syrias-christians-fight-back-assyrian-militias , https://www.zeit.de/2014/44/buergerkrieg-syrien-islamischer-staat-schweizer-unteroffizier , https://bazonline.ch/ausland/naher-osten-und-afrika/Der-Schweizer-der-gegen-den-IS-kaempft/story/26840014 , http://www.syriacsnews.com/meet-christian-soldiers-fighting-lives-isis .

[19] https://anfenglish.com/kurdistan/declaration-of-establishment-by-syrian-democratic-forces-12947 .

[20] http://bianet.org/english/women/167293-bethnahrin-women-protection-forces-founded-against-isis .

[21] http://en.hawarnews.org/naturo-participate-in-al-jazeera-tempest .

[22] http://iraqichristianrelief.org/assyrian-hero-akkad-basil-talya .

[23] http://www.ccarofficial.com/the-column-blog/12-assyrian-women , https://rosiemalekyonan.wordpress.com/2017/03/10/12-incredible-assyrian-women-around-the-world/ , https://twitter.com/i/web/status/840261838512246784 .

[24] https://twitter.com/AzadiRojava/status/815995096822857728 .

[25] https://www.facebook.com/magdajournalist/posts/1913288358887303 .

[26] https://clarionproject.org/christian-women-against-isis .

[27] https://www.nationalreview.com/magazine/2019/08/26/the-syriac-christian-renaissance .

[28] http://www.syriacsnews.com/حزب-الاتحاد-السرياني-يحتفل-بنجاح-مرشح .

[29] https://anfenglishmobile.com/rojava/the-rojava-revolution-favours-new-education-system-26700 .

[30] http://en.hawarnews.org/syriacs-will-study-their-language-in-schools-this-year .

[31] https://twitter.com/ver_scholl_en/status/937517991981445120 .

[32] http://www.syriacsnews.com/قداس-الهي-في-كنيسة-مارالياس-في-عامودا-ب , http://www.welat.fm/en/renovating-and-reopening-of-mar-elias-church-in-the-city-of-amouda-after-90-years-of-its-construction , http://www.syriacsnews.com/سيادة-المطران-مار-موريس-عمسيح-يزور-مقر .

[33] http://www.syriacsnews.com/قداس-احتفالي-بمناسبة-عيد-القديس-مارآس , http://www.syriacsnews.com/إحياء-سيادة-المطران-مارموريس-عمسيح-عي .

[34] http://www.syriacsnews.com/احتفال-ديني-في-قرية-دمخية-بمناسبة-أعيا .

[35] http://www.syriacsnews.com/إحياء-مهرجان-الكرمة-ساتو-في-مدينة-الحس .

[36] https://anfenglish.com/rojava/christmas-in-heseke-canton-23858 , https://twitter.com/arta_fm/status/945283601620520960 , https://twitter.com/GamzeKafar/status/945780290060017664 , https://twitter.com/RudawEnglish/status/945961592251932674 , https://twitter.com/Mardini333/status/945399915580096512 , https://twitter.com/DefenceUnits/status/813931449887969286 , https://twitter.com/Christians_KRG/status/813011045640011776 , https://twitter.com/siruan_h/status/680334088306339840 , http://www.syriacsnews.com/احتفالات-عيد-الصليب-في-مقاطعة-الجزيرة , http://www.syriacsnews.com/أبناء-شعبنا-يشاركون-في-احتفالات-عيد-ال

[37] https://twitter.com/kovandire/status/942758794534191104 , https://twitter.com/mutludc/status/813127122524966913 , https://twitter.com/dersi4m/status/680431198280269825 .

[38] https://twitter.com/HSNB_/status/945403500938383361 , https://www.facebook.com/Sutoro.S.S.F/videos/741751909362096

[39] http://www.syriacsnews.com/اتحاد-الشبيبة-السريانية-التقدمية-ينظ , http://www.syriacsnews.com/الجمعية-الثقافية-السريانية-بالقامشل , http://www.syriacsnews.com/المنظمة-الآثورية-الديمقراطية-تحيي-عي , http://www.syriacsnews.com/حزب-الاتحاد-السرياني-يحيي-ذكرى-مجازر-ا .

[40] http://www.syriacsnews.com/تدشين-النصب-التذكاري-للسيفو-في-مدينة-ا .

[41] https://philosproject.org/assyrians-primary-school-istanbul .

[42] https://stockholmcf.org/wp-content/uploads/2017/08/Hate-Speech-Against-Christians-in-Erdoğan’s-Turkey_21.08.2017.pdf .

[43] https://twitter.com/abdbozkurt/status/956454913118175232 .

[44] https://twitter.com/ErcanErbil64/status/962640902534688768 .

[45] https://philosproject.org/turkeys-war-christmas-war-christians , http://www.cumhuriyet.com.tr/foto/foto_haber/652422/2/Aydin_da_silahli_Noel_Baba_protestosu.html

[46] http://www.aina.org/news/20161117123248.htm .

[47] https://www.christianpost.com/news/christian-churches-under-attack-amid-turkeys-bombardment-syrian-region-214838 .

[48] http://europeanpost.co/kobane-what-were-the-people-fighting-for .

[49] https://twitter.com/SyriacMFS/status/961326849723858945 .

[50] http://shoebat.com/2018/03/24/turkish-air-force-bombs-one-of-the-oldest-churches-in-the-whole-history-of-christianity .

[51] http://www.hawarnews.com/en/haber/good-shepherd-church-was-confiscated-by-turkish-occupation-mercenaries-h1736.html , http://www.freeburmarangers.org/2018/06/13/syria-report-part-one-ethnic-cleansing-persecution-yezidis-christians-afrin-northwestern-syria .

[52] Najnowszy raport oenzetowskiej Niezależnej Międzynarodowej Komisji Śledczej do spraw Syryjskiej Republiki Arabskiej (datowany na 11 sierpnia): https://reliefweb.int/sites/reliefweb.int/files/resources/A_HRC_42_51_0.pdf

[53] https://www.christianitytoday.com/news/2019/october/syrian-christians-kurds-us-withdrawal-turkey.html .

[54] https://www1.cbn.com/cbnnews/israel/2019/july/syrian-christians-plead-with-us-as-turkey-prepares-for-possible-attack .

[55] https://www.thecompassnews.org/2018/12/christians-working-with-syrians-u-s-withdrawal-puts-minorities-at-risk .

[56] https://www.christianpost.com/news/trumps-troop-withdrawal-sacrifices-syrian-christians-gives-victory-to-jihadis-activist.html .

[57] https://www.telegraph.co.uk/news/worldnews/europe/turkey/12077703/Turkeys-president-says-all-he-wants-is-same-powers-as-Hitler.html , https://www.timesofisrael.com/erdogan-hitler-had-a-perfectly-working-presidential-system , http://www.independent.co.uk/news/world/europe/turkey-president-recep-tayyip-erdogan-cites-hitler-germany-as-example-of-effective-government-a6792756.html , https://www.theguardian.com/world/2016/jan/01/turkish-president-recep-tayyip-erdogan-hitlers-germany-example-effective-government .

[58] https://www.facebook.com/magdajournalist/posts/1918653971684075 .

Jezydzi. W piątą rocznicę ludobójstwa

Jezydzi. Tajemnicza grupa etniczno-religijna wywodząca się z Iraku, która pięć lat temu stała się obiektem ludobójstwa popełnionego przez Daesh (obraźliwa nazwa Państwa Islamskiego vel ISIS powszechnie stosowana na Bliskim Wschodzie). W zeszłym roku Jezydka Nadia Murad została laureatką Pokojowej Nagrody Nobla. Nadia, była niewolnica Daesh walczy na arenie międzynarodowej o prawa ofiar.

Festiwal kultury jezydzkiej w Efrin w Rożawie 16 lutego 2017 roku.

 Jezydzi, czasem zapisywani w Polsce jako Jazydzi to wciąż ludzie o których stosunkowo mało wiadomo.  Wyznają religię znaną jako jezydyzm, ale niekoniecznie są tylko mniejszością religijną. Wielu członków ich społeczności samookreśla się jako Jezydzi także w sensie etnicznym (dlatego zdecydowałem się tutaj na pisanie „Jezydzi” z dużej litery). Jako ciekawostkę można podać, że w Gruzji, gdzie żyje jezydzka diaspora (pozostałe ośrodki emigracyjne to między innymi Armenia i Niemcy), podczas spisu powszechnego w 2014 roku, 12,2 tys. osób zadeklarowało jezydzką narodowość, ale już tylko 8,6 tys. jezydyzm jako wyznawaną religię.[1] Oczywiście daleki jestem do przekładania sytuacji społeczności emigracyjnej, żyjącej od kilku pokoleń w innych warunkach na realia Bliskiego Wschodu. Podaję ten przykład tylko dla zobrazowania niejednoznaczności zagadnienia.

Alternatywne podejście uznaje Jezydów za Kurdów. Faktem jest, że ich kolebka leży na pograniczu kurdyjsko-arabskim, a oni sami używają języka kurdyjskiego. Co ciekawe jest to dialekt kurmandżi (kurmanji) używany głównie w Bakur (północny, „turecki” Kurdystan) i Rożawie ( Rojava, zachodni, „syryjski”), a nie sorani dominujący w Basur, czyli południowym, „irackim” Kurdystanie), gdzie mieści się kolebka, oraz główna świątynia i święta góra jezydyzmu, oraz gdzie zamieszkuje większość Jezydów.

Świątynia w Lalisz.

Religia Jezydów była przez wieki przekazywana ustnie, przy czym jej szczegółowa znajomość pozostawała w obrębie kast pirów i szejchów (społeczność jezydzka jest podzielona na kasty, aczkolwiek podział ten określa sie mianem „poziomego”, odmiennie niż w przypadku hierarchicznych kast np. indyjskich.). Powoduje to, że krąży wiele sprzecznych teorii na temat ich wierzeń. Sąsiedzi Jezydów często zarzucali im… szatanizm. Miało się to wiązać z przypisywaniem w ich religii kluczowej roli jednemu z aniołów, zwanemu Tawusi Melek (czasem można spotkać sie z odwrotnym zapisem – Melek Tawus) –  Anioł Paw. Wg. popularnej interpretacji anioł ten miał zbuntować się przeciw woli boga i zostać przezeń zesłanym do piekieł. Brzmi znajomo? Dodajmy, że przyczyną tego buntu miał być boski nakaz pokłonienia się człowiekowi i że ta sama przyczyna buntu występuje w islamie. Tawusi Melek inaczej jednak niż chrześcijański i islamski Szatan miał żałować swego czynu, ugasić ogień piekielny swymi łzami, zyskać przebaczenie i rolę „zarządcy” świata. Niezrozumienie tego odkupienia miałoby być przyczyną uznawania Jezydów za wyznawców Szatana.

Tyle tylko, że wszysto wskazuje na to, że ta historia rzekomego buntu wcale nie jest elementem jezydyzmu. W 16 numerze czasopisma Fritillaria Kurdica publikowanego przez Instytut Orientalistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego znajduje się rozmowa z Dimitrijem Pirbarim, religijnym liderem jezydzkiej diaspory w Gruzji. Zapytany przez przeprowadzającego rozmowę Artura Rodziewicza o konflikt Tawusi Meleka z bogiem odpowiada: „Czegoś takiego nie ma w jezydzkich kełlach. Nie ma tego w jezydzkiej tradycji. To domysły tych, którzy nie życzą dobrze Jezydom, domysły, które niestety rozwinęły się i rozpowszechniły pośród różnych narodów.”[2] Potwierdza to także Rodziewicz, prawdopodobnie najlepszy w Polsce znawca tematyki jezydzkiej. Tak samo Nadia Murad w swojej książce „Ostatnia dziewczyna” odrzuca ten mit.[3]

Obchody „Czerwonej Środy” – jezydzkiego nowego roku.

Jezydzi uważają swoje wierzenia za najstarszą religię monoteistyczną świata. Historycznie potwierdzona jest od XII wieku naszej ery i wiąże się z osobą szejcha Adiego ibn Mustafy. Nie jest jednak do końca jasne czy był on twórcą, czy tylko reformatorem tej religii. Jezydzi uważają, że już w IX wieku jedno z ich plemion stawiało zacięty opór kalifatowi Abbasydów.[4]

Wspólnota jezydzka jest wspólnotą zamkniętą, nie można przejść na jezydyzm, trzeba się urodzić Jezydą. Z obojga jezydzkich rodziców. Jest to dość częste w przypadku licznych bliskowschodnich wyznań, chociażby tureckich alewitów, syryjskich alawitów, czy irackich mandaistów.[5]

Jezydzkie dziewczynki w tradycyjnych strojach.

Główna świątynia jezydyzmu mieści się w świętym mieście (no, miasteczku) Lalisz. Jest to też jedyna pełnowymiarowa jezydzka świątynia na Bliskim Wschodzie (jezydzkie diaspory w Gruzji i Armenii zdecydowały się na postawienie własnych). Pozostałe z powodu niewielkich rozmiarów zasługują raczej na miano kaplic. Budowane są wg jednego wzoru z charakterystycznymi stożkowatymi kopulami. Ich konstrukcja jest oparta na jezydzkiej symbolice religijnej.[6]

Ojczyzną Jezydów jest Szengal/Sindżar. Nazwa tego rejonu bywa wymawiana i zapisywana na kilka sposobów, co wynika z różnych języków okolicznej ludności, oraz różnych form zapisu i transliteracji. Sengal, Shengal, Shingal, Sinjar. W Polsce najczęściej można spotkać zapis nazwy arabskiej Sindżar (Sinjar). Tak też podaje ją Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju.[7] Ja jednak wolę stosować formę używaną przez mieszkańców.

Region Szengal. Zaznaczone Koczo.

Są to tereny u podnóża masywu górskiego Szengal, uważanego przez Jezydów za świętą górę, obejmujące między innymi miasto, także o nazwie Szengal. Miasto to jest siedzibą powstałego w 1934 roku Dystryktu Sindżar (tym razem piszę tak, bo to oficjalna nazwa w oficjalnym języku). Dystrykt ten z kolei należy obecnie do Gubernatorstwa (Prowincji) Niniwy. Nie jest więc częścią Kurdyjskiego Regionu Autonomicznego. Stanowi natomiast jedno z tzw. terytoriów spornych pomiędzy rządem irackim, a kurdyjskim rządem regionalnym (KRG – Kurdistan Regional Government, w sorani: Hikûmetî Herêmî Kurdistan).

Sami Jezydzi są w tym sporze raczej przedmiotem niż podmiotem. Wspomniane już identyfikowanie ich na poziomie etnicznym z Kurdami jest używane jako argument na rzecz „kurdyjskości” tych terenów. Początkowo Jezydzi wiązali nawet z autonomią kurdyjską nadzieję na polepszenie swego położenia, ale z czasem i rosnącymi wpływami rządzącej  w regionie KDP (Partiya Demokrat a Kurdistanê – Demokratyczna Partia Kurdystanu, najczęściej używany skrót KDP pochodzi z tłumaczenia na angielski: Kurdistan Democratic Party), nastawienie do kurdyjskiego rządu regionalnego zmieniło się.

Jezydzkie dzieci.

Tu mała dygresja. Kurdowie często postrzegani są na zachodzie jako monolit. Tymczasem występuje u nich szereg podziałów bazujących zarówno na ideach politycznych, jak i, w niektórych regionach, na tradycyjnych związkach klanowych. Główną siłę w Basur stanowi właśnie KDP będąca reprezentacją klanu Barzanich. Jej lider Masoud Barzani był przez wiele lat, w tym w okresie ludobójstwa na Jezydach prezydentem rządu regionalnego. Przy czym trzeba zwrócić uwagę, że sprawował tą funkcję znaczniej dłużej niż powinien. Częściowo jego prezydencka kadencja została wydłużona przez parlament z powodu działań wojennych, ale pozostawał u władzy także po upływie terminu tego wydłużenia. Dopiero niedawno doszło to zmiany na tym stanowisku, z tym, że po pierwsze przejął je kolejny Barzani, po drugie wiele wskazuje na to, że w dalszym ciągu faktyczna władza spoczywa w rękach Masouda.[8] Oficjalnym prezydentem jest teraz dotychczasowy wiceprezydent i premier Nechirvan Barzani, jednocześnie bratanek (jego ojciec był przyrodnim bratem Masouda) i zięć dotychczasowego prezydenta. Syn Masouda, Masrour, który do niedawna stal na czele Rady Bezpieczeństwa, jest aktualnie premierem. Drugi syn – Manrour dowodzi siłami specjalnymi.

Drugą pod względem znaczenia jest partia PUK (Yekêtiy Niştîmaniy Kurdistan – Patriotyczna Unia Kurdystanu, ang.  Patriotic Union of Kurdistan) powiązana z klanem Talabanich. Funkcjonuje więcej ugrupowań, min Ruch Gorran będący największą siłą opozycyjną, czy ugrupowania islamistyczne, jednak to te dwa sprawują władzę i posiadają własne siły zbrojne – Peszmergę.

Część oddziału Jangira Aghi.

W sorani Pêşmerge oznacza „tego, który staje naprzeciw śmierci” i jest tradycyjnym określeniem kurdyjskich bojowników na terenach, na których ten dialekt jest w użyciu. W Basur Peszmerga jest oficjalną siłą zbrojną autonomii (i jako taka częścią armii irackiej). W teorii jest jedna, w praktyce Peszmergowie są związani albo z KDP, albo z PUK. Kiedy wiosną 2014 roku armia iracka opuściła Szengal wkroczyła tu Peszmerga KDP. Peszmergowie zapowiedzieli, że obronią Jezydów, przy okazji konfiskując im broń, którą wcześniej porzuciły wycofujące się oddziały rządu centralnego. Siły Peszmergi w Szengal i najbliższej okolicy liczyły 18 000 żołnierzy.[9] Nie obronili. Kiedy 3 sierpnia 2014 roku Daesh najechało Szengal, Peszmerga KDP wycofała się bez walki.[10]

Jezydzi z racji swej obcości i skrytości wielokrotnie byli ofiarami prześladowań. Najstarsze znane z zapisów miało mieć miejsce w 1246 roku za sprawą Bedreddina Lülü, ówczesnego gubernatora Mosulu. Tylko w XIX wieku muzułmańscy sąsiedzi zgotowali Jezydom dziewięć masakr.[11] Piszę „muzułmańscy”, gdyż zbrodnie na Jezydach miały swoje źródło w fanatyzmie religijnym, a nie etniczności sprawców.[12]

Ucieczka przed Daesh.

Ebussuud al-Imadi, wielki mufti sułtana Sulejmana I Wspaniałego, a potem jego syna, Selima II wydał fatwę w której pisał:

„Ktokolwiek ich zabije jest bohaterem, każdy zabity przez nich staje się męczennikiem (więc pójdzie bezpośrednio do raju). Walka z nimi to dżihad. Największy dżihad jest przeciwko nim (…), ponieważ oni są bardziej niewierni niż najbardziej niewierni. (…)Macie prawo zabijać tych ludzi, zniewolić żony i córki oraz sprzedawać je na bazarach muzułmańskich jako niewierzących niewolników. Poza tym macie również prawo zabrać córki i żony dla siebie.”[13]

Ta sama ideologia religijnego fanatyzmu stoi za najnowszym ludobójstwem. Często pisze się, że było ono 73 lub 74 w historii. Sam tak pisałem w poprzedniej wersji tego artykułu. Okazało się to jednak błędem. W jezydyzmie liczba 72 oznacza całość, wszystko. Termin „72 Ferman” stosowany przez Jezydów oznacza całokształt prześladowań, a nie jest ich wyliczeniem.[14] Osoby nie zorientowane w tym zagadnieniu potraktowały je dosłownie i po prostu dodały najnowsze ludobójstwo jako 73, a czasami jako 74, licząc także zamach terrorystyczny z 14 sierpnia 2007 roku w którym zginęło 500 Jezydów, a 1 500 zostało rannych.

Ucieczka przed Daesh.

Jezydzi nie byli jednak tylko bezbronnymi ofiarami. Kiedy w 1613 roku Wielki Wezyr Nasuh Pasza wysłał armię by mordowała Jezydów, kosztowało go to 7 tysięcy żołnierzy.[15] W 1785 roku gubernator Mosulu Abd al-Baqi Pasza stracił życie podczas innej próby.[16]

Jedna z najchwalebniejszych kart w historii Jezydów była ich postawa podczas innego ludobójstwa, którego celem był kto inny. Podczas pierwszej wojny światowej Turcja dokonała ludobójstwa na chrześcijańskich mniejszościach. Znane jest ono na Zachodzie jako ludobójstwo Ormian, ale dotyczyło nie tylko ich samych, ale bliskowschodnich chrześcijan nazywających siebie Syriakami, lub Asyryjczykami, oraz Greków.

20 tysięcy syriackich/asyryjskich uchodźców, głównie kobiet i dzieci znalazło schronienie na świętej jezydzkiej górze Szengal, która od stuleci służyła Jezydom za schronienie przed prześladowaniami. Tym razem posłużyła innej mniejszości. Armia turecka próbowała dosięgnąć uciekinierów, ale warunki terenowe masywu i opór jezydzkich oddziałów partyzanckich uniemożliwił to.[17]

Ucieczka przed Daesh.

Jezydzi walczyli także po stronie Ormian podczas tej wojny, oraz tzw. wojny domowej w sowieckiej Rosji.  W maju 1918 roku jezydzki oddział dowodzony przez Jangira (Cangira) Aghę brał udział u boku ochotniczych formacji ormiańskich w bitwie pod Basz Abaranem. Bitwa ta ocaliła liczną ormiańską populację przed tureckim ludobójstwem. Jangir ma w Armenii status bohatera narodowego i ulicę swojego imienia w stolicy Armenii, Erewaniu.[18] Zmarł w 1943 roku w stalinowskim więzieniu.

W 2014 roku dystrykt Sindżar zamieszkiwało wg. szacunków rządowych 308 315 osób, głównie Jezydów.[19] W rzeczywistości mieszkańców mogło być więcej, ONZ ocenia liczbę uchodźców na 360 tysięcy.[20] Dane jezydzkie mówią o 340 000 z Szengal i 60 000 z innych regionów.[21] Około 12 tysiącom nie udało się uciec.[22] Miedzy sześć i pół a siedem tysięcy zostało schwytanych. Pozostali zostali zamordowani, lub zmarli z wycieńczenia podczas ucieczki. Dane, które podałem są szacunkowe, cały czas odkrywane są kolejne masowe groby. Część schwytanych udało sie odzyskać, ale ocenia się, że nadal około 3 tysiące Jezydów, głównie kobiet pozostaje w niewoli.[23]

14-letnia Runak Bapir Gherib osłaniającą rodzinę (matkę i siostrę – na drugim planie) podczas ucieczki przed Daesh. Zdjęcie wykonano 12 sierpnia 2014 roku.

Odzyskać, czyli albo odbić,[24] albo udało im się uciec (dodam, że także przy pomocy muzułmanów – tak uciekła Nadia Murad), albo rodzinom udało się wykupić przez podstawionych ludzi (sprzedaż poza Daesh jest zabroniona) z rąk „właścicieli”. Za ciężkie pieniądze. Mirza Dinnayi, organizujący pomoc dla Jezydów podaje przykład takiego wykupu w 2016 roku. Brat na wykup siostry zapożyczył się w całym obozie uchodźców. Zapłacił 22 tysiące dolarów, 12 dla terrorysty Daesh, 3  dla „słupa” i 7 dla przemytnika za przerzucenie jej.[25]

W marcu 2016 r. delegacja Jezydów spotkała się w Londynie z członkami parlamentu brytyjskiego. Była Amy L. Beam, działaczka pomagająca Jezydom, Salwa Khalaf Rasho, osiemnastolatka gwałcona i katowana przez osiem miesięcy w niewoli Daesh, Haider Shesho, dowódca jednej z jezydzkich milicji. Poprosili miedzy innymi o 15 milionów dolarów na wykup z niewoli 2000 osób.

Miasto Szengal. Stan obecny.

Odpowiedzi udzielił wiceminister spraw zagranicznych Tobias Ellwood:

„Płacenie okupu terrorystom jest niezgodne z prawem brytyjskim i międzynarodowym, ponieważ finansuje terroryzm. To dotyczy wszelkich płatności, w przypadku których istnieją uzasadnione powody, by podejrzewać, że pieniądze lub inna własność mogą zostać użyte w celach terrorystycznych. Płatność okupu do pośrednika mogłaby spowodować, że co najmniej część funduszy zostanie wykorzystana na cele terroryzmu. Wreszcie wspieranie przemytu ludzi, w jakimkolwiek przypadku, nawet tak tragicznym byłoby niezgodne z naszą polityką.”[26]

W tym samym czasie Wielka Brytania bezpośrednio finansowała takich samych dżihadystycznych terrorystów, tylko spod innego szyldu. I finansuje ich nadal, mimo, że sprawę nagłośniła telewizja BBC.[27]

Kobiety, w tym małe dziewczynki były ofiarami wielokrotnych gwałtów. „Następnego dnia znów usłyszymy że mamy nową pacjentkę wykupioną z niewoli u ISIS, albo 9 letnią dziewczynkę, gwałconą tak brutalnie, że trzeba jej pomóc w chodzeniu.” – Pisze Michalina Kupper, która pracowała jako wolontariuszka w obozie jezydzkich uchodźców.[28]

Ucieczka przed Daesh.

Nie będę tu rozpisywał się nad tym co robiło Daesh. Seth Frantzman, izraelski publicysta uważa, że epatowanie okrucieństwem oprawców może dehumanizować ofiary. „Czy zbliżamy się do ofiar, słysząc niekończące się historie o gwałtach?”  pyta i odpowiada: „Ale co, jeśli nie? Co, jeśli opowiadanie historii o gwałcie nie czyni ofiary bardziej podobną do nas, ale za każdym razem mówimy o czymś, co tak naprawdę nas dystansuje, ponieważ wiemy, że to nie może przydarzyć się nam. Jest coś podstępnego jeśli chodzi o określenie jezydzkie niewolnice seksualne, jak gdyby niewolnictwo i seks były jedynymi skojarzeniami z Jezydami”. Coś w tym jest, a pogoń za sensacyjnymi szczegółami zaciera obraz całości. „Jeden z magazynów zapytał mnie, czy mógłbym znaleźć ofiary gwałtu  ISIS, które stały się snajperami i walczyły. Niestety nie mogłem znaleźć jednostki snajperów-ofiary gwałtu, więc inni dziennikarze znaleźli taką fikcyjną jednostkę[29] i stworzyli historię. Z jakiegoś powodu, kiedy powstał film dokumentalny o amerykańskich żołnierkach zgwałconych w armii amerykańskiej pod tytułem Niewidzialna Wojna, dziennikarze nie wymagali, aby kobiety stały się snajperami i ścigały swoich gwałcicieli, aby ich przeżycia były warte opublikowania. Być może dlatego, że kobiety w USA, takie jak my, są humanizowane, podczas gdy cierpienie kobiety z Iraku, jakoś łatwiej zlekceważyć i potrzebujemy opowieści o jedzeniu dzieci lub snajperach ofiarach gwałtu”.[30] Jeżeli jednak interesują Was te historie, znajdziecie ich wiele w necie, możecie też sięgnąć po książkę Nadii Murad „Ostatnia dziewczyna. O mojej niewoli i walce z Państwem Islamskim”.

Bracia Amjad iAsa’ad Elias Ma’ajo mieli 11 i 12 lat, kiedy wpadli w ręce Daesh. Po dwóch i pół roku prania mózgów zostali wysłani w ataku samobójczym.

Polecam tą książkę, choć nie jest to lektura „łatwa i przyjemna”. Mnie osobiście najbardziej poruszył nie opis niewoli, ale poprzedzające ją dni w opanowanej przez Daesh wiosce Nadii. Nadia pochodzi z Koczo, najbardziej na południe zajętej jezydzkiej miejscowości. Daesh zajęło ją 3 sierpnia, po czym pozostawiło sobie jej mieszkańców niejako „na deser” okupując ją przez dwanaście dni po czym wymordowało mężczyzn (przy czym pod tym terminem kryją się też chłopcy powyżej 12 roku życia[31]) i starsze kobiety, a młodsze i dzieci uprowadziło.

Te dwanaście dni to opis ludzi, którzy wiedzą co dzieje się z ich pobratymcami, mamy wszak XXI wiek i mimo żądań terrorystów wydania wszystkich telefonów, kilka udało się ukryć, ale mimo to łudzą się, że będzie inaczej, że tylko ich obrabują i przegnają. Charakterystyczna jest scena w której młody ojciec rozpacza, że nie wziął mleka w proszku dla dziecka, kiedy są prowadzeni do segregacji, kogo zabić, a z kogo uczynić niewolników, a on ciągle się łudzi, że to tylko wygnanie.

Jezydzkie dzieci w obozie uchodźców.

 Amy L. Beam w swojej książce „The Last Yezidi Genocide”[32] przytacza relację zarządcy wioski, który w momencie ataku znalazł się poza Koczo (na miejscu zastępował go brat). Przez te dwanaście dni kołatał wszędzie, do władz irackich, do władz kurdyjskiej autonomii, do lidera irackich szyitów, do USA i Unii Europejskiej. Nikt nie pomógł. A jedyna siła, która wyruszyła na ratunek Jezydom (o czym za chwilę) była zbyt daleko i zbyt słaba.

Nayef Jaso Qassim, bo tak nazywa się ów zarządca, do końca był w kontakcie z mieszkańcami wioski. Kiedy jego dwudziestoletni syn poinformował go w ostatniej rozmowie, że Daesh rozpoczęło mordowanie, błagał o użycie operujących nad wioską samolotów do ataku. Ponownie mu odmówiono.

Oprócz kobiet i dziewczynek porywano też chłopców, którzy często trafiali na szkolenia militarne, gdzie prano im mózgi i planowano wykorzystać jako samobójców.[33] I niektórych wykorzystano. Np. na początku 2017 roku Daesh opublikowało wideo z samobójczego ataku w wykonaniu dwóch z nich.[34] Innym udało się uciec.[35] Ci z nich, których udało się odzyskać pilnie potrzebują terapii. Wg. Jana Kizilhana, kurdyjsko-niemieckiego psychologa, żeby mieć szansę na normalne życie – co najmniej dwuletniej.[36]

Obrządek powtórnego chrztu uwolnionych niewolników.

Nie trzeba chyba wspominać, że terapii potrzebują kobiety – uwolnione niewolnice seksualne. I otrzymują jej zbyt mało. Wspomniany Mirza Dinnayi zorganizował w Niemczech terapię dla ponad tysiąca osób. Główny ciężar pomocy wziął na siebie land  Badenia-Wirtembergia, który przyjął tysiąc ofiar, setka kolejnych trafiła do Dolnej Saksonii i Szlezwiku-Holsztynu.[37] Program zaczął sie w 2015 roku i trwał dwa lata. W 2017 roku pojawiła się informacja o niemieckiej pomocy dla kolejnych pięciuset osób.[38] Fundacja Jîyan na rzecz Praw Człowieka otworzyła w listopadzie 2015 roku klinikę w Basur, która zajmuje się 80 osobami. Fundacja AMAR chce otworzyć 10 ośrodków terapeutycznych.[39]

Większość potrzebujących pozostaje jednak bez pomocy, lub z minimalną. Instytut Psychoterapii i Psychotraumatologii na Uniwersytecie Dohuk we współpracy z niemieckim Uniwersytetem w Tybindze rozpoczął programie szkolenia terapeutów na miejscu. Tyle tylko, że cykl szkoleniowy terapeuty ma trwać 3 lata.[40] A tych ran czas nie goi. Wręcz przeciwnie. Im dłużej ofiary niewolnictwa pozostają bez pomocy, tym bardziej ich stan się pogarsza. Wielu spośród terapeutów pracujących z Jezydkami, które były niewolnicami Daesh twierdzi, że nigdy wcześniej nie spotkali się z takim poziomem traumy.

Partyzanci PKK ratują Jezydów.

„Jeśli populacja stanie w obliczu traumy, takiej jak ludobójstwo, 50 procent dozna traumy, a co najmniej 30 procent będzie potrzebować pomocy klinicznej” mówi dr. Kizilhan. Od początku kwietnia tego roku, kiedy Lekarze Bez Granic zaczęli prowadzić statystyki, odnotowano samobójstwo 20 młodych Jezydów mieszkających w pobliżu góry Szengal. Najmłodszą ofiarą była 13-letnia dziewczynka, najstarszą 30-letnia kobieta.[41]

Jak już pisałem jezydyzm jest religią zamkniętą. Nie można się stać Jezydą, trzeba się nim urodzić. I to z obojga jezydzkich rodziców. Związek z niejezydą oznacza wykluczenie ze wspólnoty. Podobnie było w przypadku przymusowej zmiany wyznania. Powrót jeńców, czasami z dziećmi spłodzonymi przez terrorystów Daesh wymógł zmianę podejścia. Baba Szejk, duchowy przywódca Jezydów, wraz z Najwyższą Radą Duchową orzekli, że byli jeńcy przejdą ponowny chrzest w świętym miejscu Jezydów Lalisz. To też był akt o znaczeniu terapeutycznym.[42]

Z powrotami wiąże się jeden problem. Dzieci urodzone z gwałtów. O ile uprowadzone kobiety i dzieci zostały z powrotem przyjęte do społeczności, o tyle sytuacja dzieci poczętych z gwałtów terrorystów jest inna. Wynika to z dwóch czynników. Po pierwsze odrzucenia przez część społeczności, nie całą, ale wystarczającą, aby wspomniana Najwyższa Rada Duchowna nie zaakceptowała tych dzieci, choć początkowo wydawała się ku temu skłaniać. Trzeba jednak pamiętać, że nawet gdyby Rada je zaakceptowała, to na przeszkodzie stoi drugi czynnik – irackie prawo. Dziecko, którego ojcem jest muzułmanin jest wg niego też muzułmaninem. Koniec, kropka. A konwersja jest możliwa, ale na islam, a nie w drugą stronę. W tej sytuacji kobiety, które znalazły się w takiej sytuacji mają do wyboru, albo powrót na łono społeczności, albo dzieci.[43]

Partyzanci PKK ratują Jezydów.

Problem jest też z dziećmi, które zostały uprowadzone wraz z matkami. Terytorialny kalifat upadł pod ciosami Syryjskich Sił Demokratycznych, ale jak pisałem ciągle brakuje prawie trzech tysięcy uprowadzonych. Wiele z nich to dzieci, które w momencie porwania były bardzo małe. Dziś prawdopodobnie same nie pamiętają kim są, a na przeprowadzenie testów DNA zwyczajnie brakuje funduszy. Prawdopodobnie wiele z tych dzieci jest ukrytych wśród rodzin dżihadystów Daesh, ale nie sposób ich zidentyfikować.[44]

Piszę tutaj „rodzin”, ale trzeba pamiętać, że żony terrorystów to w znacznej mierze takie same członkinie terrorystycznej organizacji jak ich mężowie. Po upadku ostatniego bastionu terytorium kalifatu Daesh (piszę „terytorium”, gdyż Daesh jako organizacja terrorystyczna jest dalej aktywne) w Baghouz wiele z nich zostało zgromadzonych w obozie al Hol (al Hawl), gdzie jawnie głoszą fanatyczne opinie,[45] a także wprowadzają je w życie, jak Azerka, która zamordowała swoją 14-letnią wnuczkę, bo ta nie chciała założyć nikabu.[46]

Dzień Kobiet 2019. Przy zbiorowym grobie ofiar ludobójstwa.

Skoro tak traktują swoje własne dzieci, nic dziwnego, że żony terrorystów brały aktywny udział w gwałtach[47] i mordach na Jezydach. Niedawno w Niemczech ruszył proces jednej z nich, która brała udział w doprowadzeniu 5-letniej jezydzkiej dziewczynki do śmierci z pragnienia.[48] Dodam, że ruszył za sprawą osób prywatnych i aktywistów, a nie państwa niemieckiego. To, podobnie jak wiele innych krajów Unii Europejskiej nie jest skłonne ani do pomocy ofiarom ludobójstwa, ani do ścigania jego sprawców.

W sierpniu zeszłego roku młoda Jezydka o imieniu Ashwaq spotkała w Niemczech, gdzie trafiła na terapię (organizowaną i finansowaną przez poszczególne landy, zwłaszcza Badenię-Wirtembergię, a nie władze federalne) swojego oprawcę. Zgłosiła to na policję, a tam usłyszała, że nic nie mogą zrobić, bo on jest „takim samym uchodźca jak ona”. Co oczywiście nie było prawdą, bo jak najbardziej policja mogła i powinna podjąć działania przeciwko sprawcy. A raczej sprawcom, bo wiele jezydzkich dziewcząt spotykało w Niemczech swoich oprawców. Ashwaq zdecydowała się wrócić do Iraku.[49] Podobna sytuacja miała też miejsce w Kanadzie.[50] Wlk. Brytania, mająca najwyższy wskaźnik powrotów dzihadystów Daesh[51] jednocześnie odmawia przyznawania azylu Jezydom.[52] Podobnie Holandia.[53] Za to Francja zadeklarowała niedawno gotowość przyjęcia stu Jezydek.[54]

Bojownicy YBS. Na pierwszym planie flaga YBS.

Portugalia chciała przyjąć z Grecji 700 Jezydów, którzy przybyli tam jako uchodźcy. Grecja odmówiła. Grecki minister ds. migracji Yannis Mouzalas stwierdził, że to byłaby… dyskryminacja.[55] Zamykanie ofiar ludobójstwa z jego sprawcami w jednym obozie uchodźców już dla greckich władz dyskryminacją nie jest. Taka sytuacja ma miejsce w obozie w Malakasa gdzie Jezydzi przebywają razem z sympatykami (co najmniej), albo i członkami Daesh.[56] Że jest to realne zagrożenie świadczą wypadki w innym obozie, Moria, gdzie pod koniec maja zeszłego roku fanatycy religijni zaatakowali kurdyjskich uchodźców z powodu nieprzestrzegana przez nich ramadanu. Ponad tysiąc osób uciekło przed nimi z obozu.[57]

Kiedy Daesh, wspierane zresztą przez część arabskich sąsiadów Jezydów, mordowało mężczyzn i stare kobiety, oraz uprowadzało młode i dzieci, na ratunek opuszczonym przez Peszmergę Barzaniego Jezydom ruszyły inne kurdyjskie siły.[58] Z górskich baz na pograniczu turecko-irackim oddziały HPG i YJA-STAR (Hêzên Parastina Gel‎ – Ludowe Jednostki Obrony i Yekîneyên Jinên Azad ên Star – Siły Wolnych Kobiet, męskie i kobiece oddziały PKK, Partiya Karkerên Kurdistanê – Partii Pracujących Kurdystanu). Z terytorium Rożawy przez syryjską granicę YPG i YPJ (Yekîneyên Parastina Gel – Powszechne Jednostki Obrony i Yekîneyên Parastina Jin – Kobiece Jednostki Obrony, męskie i kobiece oddziały PYD, Partiya Yekîtiya Demokrat – Partii Unii Demokratycznej). Siły te łączy wyznawana przez nie ideologia – demokratyczny konfederalizm. Jest to koncept polityczny stworzony przez Abdullaha Ocalana, więzionego w Turcji lidera PKK, po tym jak odrzucił on wyznawany wcześniej marksizm. Opiera się na samorządzie i demokracji bezpośredniej, oraz zakłada budowę społeczeństwa obywatelskiego w ramach istniejących struktur państwowych, zamiast walki o niezależne państwo kurdyjskie.

Jezydki z YJS.

Kurdyjskie siły demokratycznego konfederalizmu utworzyły korytarz łączący masyw Szengal, w których schronili się Jezydzi, z terytorium Rożawy. Korytarzem tym ewakuowano jezydzkich uchodźców.[59] Wg ONZ ocalono w ten sposób 55 tysięcy osób.[60] 4 sierpnia jezydzki portal informacyjny Ezidiprees cytował słowa jednego z uchodźców: „Gdyby nie YPG wszyscy bylibyśmy martwi”[61]. Wsparcia z powietrza dostarczyło lotnictwo koalicji i Iraku zrzucając zaopatrzenie dla uciekinierów i atakując terrorystów Daesh (od 8 sierpnia).

Fréderike Geerdink, holenderska dziennikarka, która odwiedziła Szengal w 2017 roku i rozmawiała z ciągle jeszcze obecnymi w regionie bojownikami PPK, pisze, że paradoksalnie to oni, którzy ocalili Jezydów mają poczucie winy. „To, co wydarzyło się w 2014 roku jest naszą winą. Przyjechaliśmy za późno” mówi jeden z nich.[62]

Dziewczęta z YJS opatrują rannego psa.

Od razu ocalaniści przystąpili też do szkolenia sił samoobrony Jezydów. Rozbudowane zostały już istniejace Yekîneyên Berxwedana Şengalê – Oddziały Oporu Szengal, powstały Yekîneyên Jinên Şengalê – Kobiece Oddziały Szengal, początkowo występujące jako YPJ- Şengalê.  Następnie, już wspólnie z Peszmergą wyzwolono większą część regionu. Niestety nie cały, południowy skrawek Szengal pozostał w rękach Daesh do 2017 roku. Wynikało to z polityki Barzaniego, zaś same siły ocalanistyczne w Iraku były zbyt słabe.

Wytworzyła się sytuacja w której część Szengal kontrolowały siły jezydzkie (aczkolwiek trzeba zaznaczyć, że są w nich też przedstawiciele miejscowej ludności arabskiej[63]) wspierane przez PKK i Rożawę (głównie w roli instruktorów), a część Peszmerga Barzaniego. Dodatkowo funkcjonowała też milicja Hêza Parastina Êzîdxanê (Siły Obrony Jezidanu, kraju Jezydów) dowodzona przez Haydara Shesho, która początkowo współdziałała z YBS/YJS, a następnie Peszmergą. Sam Haydar to Jezyda z Niemiec, który powrócił do rodzinnego kraju po ataku Daesh.

Dziewczęta z kontyngentu YJS w Rakce świętują wyzwolenie miasta.

Na terenach kontrolowanych przez YBS/YJS zawiązało się 14 stycznia 2015 roku Zgromadzenie Konstytucyjne Szengal. 30 maja 2017 roku Zgromadzenie przekształciło się w Demokratyczne Zgromadzenie Autonomiczne Szengal, które liczy 101 osób.[64] W sierpniu tegoż roku Zgromadzenie ogłosiło autonomię Szengal w ramach Iraku, oraz przedstawiło „mapę drogową” jej realizacji.[65]

Jezydzki samorząd i wpływy idei Ocalana (nawet ograniczone przez dość konserwatywny charakter jezydzkiej społeczności) nie były po myśli rządzącej w Kurdyjskim Regionie Autonomicznym oligarchii klanowej. Reakcją była blokada gospodarcza,[66] oraz utrudnianie funkcjonowania jezydzkich organizacji humanitarnych takich jak Yazda, największa organizacja pomagająca Jezydom.[67] Co ciekawe, Matthew Barber, były dyrektor wykonawczy Yazdy, który jest prawdopodobnie osobą najlepiej na Zachodzie zorientowaną w tym co się dzieje w Szengal, informował, że represje objęły też mieszkańców części Szengal kontrolowanej przez kurdyjski rząd regionalny, czy znajdujących się na jego terenie obozów uchodźców.[68]

Ojciec i córka w szeregach YBS i YJS.

Sytuacja eskalowała 3 marca 2017 roku, kiedy to o godzinie 6.30 czasu miejscowego siły podległe Barzaniemu zaatakowały posterunek YBS/YJS w miejscowości Khanesor (Xanasor) na północ od gór Szengal. W ataku użyte zostały oddziały tzw. Roj Peszmergi, oraz Zêrevan (żandarmeria). Roj Peszmerga (Peszmerga Rożawy) to formacja podporządkowana ENKS ( Encûmena Niştimanî ya Kurdî li Sûriyê), koalicji kanapowych partyjek z Rożawy przeciwnych zachodzącej tam rewolucji społecznej i utrzymywanych przez Barzaniego. Atak nastąpił tuż po wizycie Barzaniego w Turcji w dniach 26-27 lutego. Nic dziwnego więc, że przypisano go tureckiej inspiracji. Barzani, mimo antykurdyjskiej polityki Turcji utrzymuje z tym krajem tak bliskie stosunki, że bywa oskarżany o bycie marionetką Ankary. Opisywany atak z turecką inspiracją powiązała także turecka telewizja.[69]

Atak został odparty, obie strony poniosły straty. Raniona została dziennikarka Nûjiyan Erhan. Według Yekîtiya Ragihandina Demokratik (Unia Prasy Demokratycznej) siły KDP strzelały do niej celowo, chcąc pozbyć się niezależnego świadka.[70] Pozbyli się. Nûjiyan zmarła z ran 22 marca. W międzyczasie, 14 marca, także w rejonie Khanesor, siły Barzaniego otworzyły ogień do pokojowej manifestacji jezydzkich cywili protestujących przeciwko ich obecności. Jedna osoba została zabita, a kilkanaście ranionych.[71]

Pogrzeb 13-latka zabitego przez tureckie lotnictwo.

Napięta sytuacja utrzymywała się aż do wyparcia Peszmergi z Szengal przez siły irackie. Między innymi 17 marca Roj Peszmerga aresztowała Saliha Adee Khateeba. Salih reprezentuje organizację o nazwie „Dom Jezydów”, która promuje samoidentyfikację Jezydów jako właśnie Jezydów, a nie Kurdów wyznania jezydzkiego. Nie ma natomiast żadnych powiązań, nawet ideowych z PKK, podczas gdy propaganda KDP starała się konflikt w regionie przedstawi właśnie jako konflikt z PKK, a nie próbę wzięcia „za twarz” mniejszości.[72]

Swoje „3 grosze” dołożyła też Turcja. W nocy z 24 na 25 kwietnia jej lotnictwo dokonało nalotów na Szengal i Rożawę. W Szengal celem były wioski Amud i Qesrê. Zniszczono między innymi siedzibę stacji radiowej ÇIRA FM[73] i cywilną klinikę.[74] Wśród ofiar był 13-letni Sufian Jassem. Jego matka została uprowadzona przez Daesh. Jego ojciec i starszy brat od sierpnia 2014 bronili jezydzkiej społeczności w szeregach YBS.[75] W Rożawie celem było między innymi chrześcijańskie miasto Derik.[76] Data, którą wybrano na nalot jest bardzo wymowna. Noc z 24 na 25 kwietnia 1915 roku uznaje się za początek tureckiego ludobójstwa Ormian, 24 kwietnia jest międzynarodowym dniem pamięci o tej zbrodni.

Mam Zeki.

Turcja kontynuowała ataki. Między innymi 2 sierpnia 2018 roku turecka armia zabiła 12-letniego Jezydę Mahira Eli w wiosce Girezerel.[77] 15 tego samego miesiąca tureckie lotnictwo zaatakowało konwój powracający z uroczystości upamiętnienia rocznicy zbrodni w Koczo. Zabity został Mam Zekî Şengalî, koordynator pomocy humanitarnej PKK dla Jezydów, jeden z najbardziej zasłużonych dla ich ratowania ludzi, sam Jezyda, oraz dwie inne osoby.[78] 4 czerwca bierzącego roku Amin Saleh Omar (Emin Salih Omar), który jako nastolatek uciekł przed Daesh i zamieszkał w obozie uchodźców w Zakho pracował przy zbiorze owoców, kiedy podjechał samochód tureckiej armii, żołnierze wysiedli i otworzyli ogień. Amin został trafiony. Zmarł w szpitalu. W momencie śmierci miał 21 lat.[79]

Armia turecka jest obecna w Basur od dawna. Stacjonują tam za zgodą Barzaniego, a ich celem jest zwalczanie przejawów demokratycznego konfederalizmu i rozszerzanie tureckiego imperializmu (Erdogan mówi  wprost: „ci, którzy myśleli, że zapomnieliśmy o wszystkich tych ziemiach z których wycofaliśmy się we łzach wiek temu, lepiej niech zrozumieją, że mylili się co do Turcji” – wystąpienie z 8 lutego 2018,[80] opowiada też jak to wszyscy na ziemiach niegdyś podbitych przez Imperium Osmańskie czekają na powrót Turków – wystąpienie z 16 grudnia 2018[81] ). Byli także podczas ludobójstwa Jezydów, ale palcem nie kiwnęli. Co zresztą nie dziwi, Turcja była głównym sojusznikiem Daesh.[82]

W grudniu 2018 roku Nadia Murad, już wtedy noblistka, udała się do Turcji by prosić o zaprzestanie bombardowania Shengal (o czym napisała na swoim twitterze). Turecki minister spraw zagranicznych Mevlüt Çavuşoğlu wykorzystał jej wizytę do szerzenia (także na twitterze) kłamstw na temat ludzi, którzy ocalili Jezydów.

Porównanie twittów Nadii i Cavusoglu.

W maju 2017 roku w regionie pojawił się nowy gracz. Hashd al-Sha’bi, znane też pod skrótem angielskiej nazwy Popular Mobilization Units – PMU. Są to irackie, głównie szyickie (szkolone przez irańską Gwardię Strażników Rewolucji Islamskiej), ale także sunnickie, chrześcijańskie i jezydzkie[83] milicje. Przystąpiły one do odbijania z rak Daesh linii jezydzkich miasteczek na południe od miasta Szengal.

Jak już wspomniałem ten teren nie został wyzwolony podczas poprzednich operacji. Jezydzkie YBS/YJS nie miało dość sił na samodzielną akcję, a Barzani prawdopodobnie obawiał się przejęcia ich części przez siły ocalanowskie, więc wolał nic nie robić.

Sytuacja w Szengal we wrześniu 2017 r.

Wraz z wyzwoleniem Mosulu dostęp do tych terenów zyskały oddziały Hashdu. 12 maja Hashd, w tym wchodzący w jego skład jezydzki batalion Lalisz rozpoczął operację ich wyzwolenia. Do końca maja udało im się oczyścić cały obszar. W operacji wzięły też udział oddziały YBS/YJS, aczkolwiek współpraca z Hashdem nie układała się najlepiej. Hashd zablokował wejście YBS/YJS do miejscowości Siba, gdzie toczono wspólne walki. Jak się okazało szyickie dowództwo miało problem z kobiecymi oddziałami YJS. „Szariat zabrania”.[84]

Gorzej wyglądały stosunki z Peszmergą. W jej szeregach służyli też Jezydzi. Niekoniecznie z miłości do kurdyjskiego rządu regionalnego, ale dlatego, że, wskutek jego działań, było to jedno z nielicznych zajęć przynoszących dochód. Fakt, że do operacji przeciwko ocalanistom KDP użyła sił zewnętrznych wymownie świadczy jak niska była lojalność jezydzkich peszmergów wobec władz autonomii. Kiedy Hashd zaczął wypierać Daesh z jezydzkich osad południowego Szengalu, Jezydzi służący w Peszmerdze zaczęli się domagać zgody na wzięcie udziału w walce. Nie dostali jej, wiec zaczęli dezerterować. 15 maja cały jezydzki oddział pod dowództwem Naifa Jasso przeszedł do Hashdu.[85] Na jego podstawie stworzono drugi jezydzki batalion – batalion Koczo. Nafif, podobnie jak wielu jego podkomendnych pochodził z tej wioski. Miejscowość ta została wyzwolona 25 maja. KDP odpowiedziała represjami wobec rodzin dezerterów.[86]

Xemê Berkat Xwedêda (Khama Berkat) spędziła trzy lata w niewoli Daesh nim została odbita przez oddziały YBS/YJS. 20 października 1918 r.na II zjeździe PADE (Jazydzka Partia Wolnosci i Demokratycji – polityczne skrzydło YBS/YJS) została wybrana do Rady Wykonawczej.

22 września doszło do jedynego starcia między YBS/YBJ a Hashdem. Napastnikami byli szyici z „Brygady Imama Alego”, którzy usiłowali zająć węzeł drogowy pod kontrolą sił jezydzkich. Zostali odparci, trzech bojowników Hashdu i jeden YBS nie żyją. Przy czym poległy bojownik YBS nie był Jezydą, ale Arabem. Prawdopodobnie z plemienia Szammar. Hashd ogłosił, że starcie było nieporozumieniem. Do dalszych konfliktów nie doszło.[87]

Trzy dni później odbyło się referendum niepodległościowe w „irackim” Kurdystanie. Demokratyczne Zgromadzenie Autonomiczne Szengal wezwało Jezydów do bojkotu uzasadniając go licznymi przypadkami konfiskaty przez władze dokumentów tożsamości Jezydów w celu oddawania głosów za nich.[88] W konsekwencji referendum tereny sporne, w tym Szengal zostały przejęte przez Hashd wspierany przez regularna armię iracką. Peszmerga wycofała się bez walki. Dla mieszkańców większości z przejętych terenów była to autentyczna tragedia. Zwłaszcza, że w niektórych miejscach dochodziło do aktów przemocy ze strony Hashdu. W Szengal wyglądało to inaczej. Nie dlatego żeby Jezydzi byli jakimiś wielkimi irackimi lojalistami, ale na skutek polityki władz autonomii ze szczególnym uwzględnieniem partii KDP. Polityki, której ofiarami byli nie tylko Jezydzi, ale także inne mniejszości.[89] Oddziały YBS/YJS utrzymały swoje pozycje, a nawet w niektórych miejscach powiększyły stan posiadania kosztem wycofujących się peszmergów.

Niektóre z Jezydek wstępując do YJS obcinają swoje warkocze i pozostawiają je na grobach bliskich zamordowanych podczas ludobójstwa.

Nie oznacza to jednak, że władze Iraku są pozytywnie nastawione do Jezydów. Wręcz przeciwnie. Wspominana już Amy L. Beam, która zajmuje się pomocą Jezydom w Iraku wielokrotnie upubliczniała przypadki rzucania ofiarom ludobójstwa kłód pod nogi, takich jak chociażby problemy z dokumentami tożsamości.[90] W marcu tego roku dwukrotnie doszło do wymiany ognia między jezydzkim YBS/YJS a armią iracką. Padli zabici i ranni.[91]

Nie ma żadnych planów odbudowy Szengal.[92] Jezydźcy uchodźcy w dalszym ciągu koczują w obozach. Pięć lat w namiotach przeznaczonych do wykorzystywania przez rok. Złe warunki bytowe często prowadzą do tragedii. Często na przykład dochodzi do pożarów. W maju zeszlego roku w takim pożarze zginęła 17-letnia dziewczyna.[93] W styczniu tego Kherhat, 3-letni jezydzki chłopczyk spalił się w tym samym namiocie, w tym samym obozie uchodźców, w którym się urodził.[94]

Bojowniczki YJS.

W czerwcu 2017 roku 22 jezydzkich nastolatków (obojga płci) pracujących przy uprawie ziemniaków w okolicy Bardarash w Basur zostało zaatakowanych przez mieszkańców pobliskiej muzułmańskiej wioski.[95] Jezydzi z obozów dla uchodźców pracują za grosze dla okolicznych gospodarstw w bardzo ciężkich warunkach.

Pisałem juz o samobójstwach. To nie tylko wynik traumatycznych przeżyć, ale i poczucia beznadziei. W lutym samobójstwo popełniła 20-letnia dziewczyna po 4,5 roku wegetacji w obozie.[96]

Tego roku w Syrii, podobnie jak w Rożawie dochodziło do masowych podpaleń pól uprawnych.[97] Jest to robota tzw. „uśpionych komórek” Daesh zainspirowanych magazynem Daesh „Al Naba”.[98] Pożary te również pociągnęły za sobą ofiary śmiertelne.[99]

Jezydka z kontyngentu YJS walczącego w Rakce.

Szengal to nie jedyne miejsce gdzie Jezydzi są ofiarami prześladowań. Przed wybuchem syryjskiej wojny domowej mieszkało w tym kraju 45-50 tysięcy Jezydów, z czego 25 tysięcy w kantonie Efrin (arabska nazwa: Afrin),[100] który w zeszłym roku stal się celem agresji ze strony Turcji i pozostających na jej żołdzie formacji dżihadystycznych. Po dwóch miesiącach walk kanton padł, a większość jego mieszkańców uciekła do sąsiedniego kantonu Szehba. Ci, którzy zostali są ofiarami prześladowań i czystek etnicznych.

Już w czerwcu 2017 roku dżihadyści na tureckim żołdzie, działający w Syrii w ramach tureckiej operacji „Tarcza Eufratu”, wypędzili z wioski Elî Qîno kilkuset Jezydów. Mieszkańcy otrzymali godzinę na opuszczenie domów, a ich majątek zrabowali utrzymywani przez Turcję dżihadyści, czyli tzw. „umiarkowani rebelianci”. Co ciekawe o sprawie poinformował ENKS, który sam jest utrzymywany przez Turcję i Barzaniego i uznawany za ich agendę.[101] Sprawę potwierdziła na swoim twitterze Nadia Murad.[102]

Pożegnanie ostatnich partyzantów PKK opuszczających Szengal.

W Efrin było 21 wiosek Jezydów,[103] w tym Basufan (Basofan), największa osada jezydzka w Syrii (3,5 tysiąca mieszkańców), która nota bene była ostrzeliwana przez siły Tureckie w okresie poprzedzającym inwazję.[104] Feleknas Uca, jezydzka parlamentarzystka z ramienia prokurdyjskie partii HDP (Halkların Demokratik Partisi – Ludowa Partia Demokratyczna) ostrzegała, że celem dżihadystów na tureckim żołdzie biorących udział w napaści na Efrin jest między innymi kontynuowanie ludobójstwa Daesh na Jezydach.[105]

Te obawy się potwierdziły po zajęciu jezydzkich wiosek.  W Qibar, gdzie część jezydzkich mieszkańców zdołało uciec, dżihadyści przepytywali pozostałych mieszkańców, muzułmanów o to gdzie są Jezydzi, uprzednio odpytując ich z zasad islamu, żeby sprawdzić, czy sami nimi nie są. Ci, którzy odmawiali współpracy byli bici.[106] W efekcie 16 Jezydów, którzy nie opuścili miejscowości zostało uprowadzonych.[107] Podobne doniesienia są z wioski Qastel Jando.[108] Niszczone są jezydzkie cmentarze i kaplice.[109]

Pożegnanie ostatnich partyzantów PKK opuszczających Szengal.

Jezydzi, którzy pozostali stali się ofiarami zabójstw,[110] porwań[111] i zmuszania do zmiany religii.[112] „W naszej wiosce zmuszali 50-letniego Jezydę do pocałowania Koranu i powiedzieli, że jest muzułmaninem, ale odmówił, ponieważ nie chciał zdradzić swojego boga, więc go zabili” – opowiada Michael Barekat, Jezyda, który z całą rodziną uciekł z Efrin do Szehby, gdzie obecnie przebywa około 6 tysięcy Jezydów.[113] W Basufan okupanci otworzyli „szkoły” koraniczne i indoktrynują dzieci Jezydów, którzy nie zdołali uciec, rodzice, którzy odmawiali posłania dzieci zostali uwięzieni.[114]

W tym samym czasie kiedy Turcja i jej dżihadysci rozpoczęli atak na Efrin, turecki MSZ nakłaniał Irak do zgody na atak na Szengal, pod pozorem ataku na PKK.[115] Recep Erdogan, prezydent (de facto dyktator) Turcji kilkakrotnie od tego czasu powtarzał groźby pod adresem Szengal.[116]

Łzy w oczach jezydzkiej nastolatki podczas pożegnania partyzantów PKK, którzy ocalili Jezydów.

W tych okolicznościach PKK postanowiło wycofać 500 swoich bojowników pozostających w Szengal jako wsparcie sił YBS/YJS.[117] Jezydzi żegnali swoich obrońców ze łzami w oczach (nie, to nie przenośnia). Turcji nie chodzi jednak o rzeczywistą obecność PKK. To tylko pretekst dla atakowania ruchu demokratycznego konfederalizmu.

W samej Turcji jezydzcy uchodźcy są ofiarami licznych szykan. Jezydzi byli początkowo wspierani przez regionalne samorządy powiązane z prokurdyjską partią DBP (Demokratik Bölgeler Partisi – Partia Demokratycznych Regionów). Na przełomie 2016 i 2017 roku zostali przymusowo przeniesieni do rządowych obozów dla uchodźców , gdzie są ofiarami prześladowań ze strony administracji, a warunki pobytu określają jako „więzienne”.[118] Odmawia się im też prawa do opieki zdrowotnej.[119] W Turcji miał też miejsce handel uprowadzonymi Jezydkami.[120]

Pożegnanie partyzantów PKK.

Na koniec dodam, że jeżeli ktoś chcialby pomóc ofiarom, to wśród organizacji charytatywnych zajmujących się pomocą Jezydom w Szengal jest jedna polska. Nazywa się Orla Straż.

Paweł Ziółkowski


[1] http://geostat.ge/cms/site_images/_files/georgian/population/Census%20Release_GEO_2016.pdf , s.8-9 .

[2] http://www.kurdishstudies.pl/files/Fritillaria_Kurdica_2017_16.pdf  , s.42 .

[3] Murad N., Karakski J., Ostatnia dziewczyna. O mojej niewoli i walce z Państwem Islamskim, warszawa 2018, s. 46.

[4] http://www.ezidipress.com/blog/hussein-beg-dasini-und-die-schlacht-um-arbil .

[5] Alewizm to liberalna odmiana islamu, choć spotkałem się z twierdzeniem, że to tak naprawdę zaratusztrianizm/zoroastryzm z islamskimi naleciałościami ( https://komun-academy.com/2018/11/03/life-and-death-in-alevism ), zawierająca elementy szamanizmu. Pozycja kobiet jest wyraźnie wyższa niż w innych odmianach islamu, niektóre źródła mówią o pełnej równości płci (np. https://oxfordre.com/religion/view/10.1093/acrefore/9780199340378.001.0001/acrefore-9780199340378-e-101 ), inne (np. https://www.alevibektasi.eu/index.php?option=com_content&view=article&id=685:ritual-change-in-a-turkish-alevi-village&catid=46:aratrmalar-ingilizce&Itemid=69 ), że mimo wszystko pozycja kobiety jest niższa (pytanie o ile to może wynikać z sunnickich wpływów). Dużą rolę odgrywa muzyka i przyroda, muzułmańskie tabu żywnościowe (np. alkohol) nie są przestrzegane. Alewici mają własne domy modlitewne, nieuznawane przez tureckie władze, choć zdarza im się tez modlić w meczetach. Alewitą, podobnie jak Jazydem, trzeba się urodzić nie ma konwersji. Istnieje jednak odmiana pochodna alewizmu, bektaszyzm, dopuszczający konwersję. Ten ostatni był popularny wśród janczarów.

Alewici stanowią około 15-30% mieszkańców Turcji (dokładnie nie wiadomo z powodu prześladowań). Część z nich jest Turkami, część Kurdami (ci często nie uznają alewizmu za islam: https://limacharlienews.com/politics-society/alevis-dilemma ) , nieliczni Arabami. Byli obiektem wielokrotnych prześladowań ( https://armenianweekly.com/2016/11/21/alevis-in-turkey-a-history-of-persecution , https://tr.boell.org/de/2016/04/18/alevism-turkey-problem-and-solutions-seven-demands-seven-proposals ) ze strony władz rzekomo świeckiej Turcji. Piszę rzekomo, bo owa świeckość wyrażała się w tym, że każdy mieszkaniec republiki miał być turkiem-sunnitą.

Nie należy ich mylić z syryjskimi alawitami. To nie tylko różnica jednej liderki. Przede wszystkim alawizm jest elitarny i  choć nie ma rozbudowanej hierarchii, to część doktryny jest dostępna dla wybranych po przejściu dodatkowych obrzędów, podczas gdy alewizm jest egalitarny. Alawizm wierzy w reinkarnację, przy czym odbywa się ona wewnątrz danej płci, pozycja kobiet jest wyraźnie gorsza. Więcej o porównaniu tych dwóch wyznań: https://www.academia.edu/6854190/_Differences_and_Similarities_Between_Anatolian_Alevis_and_Arab_Alawites_Comparative_Study_on_Beliefs_and_Practices .

Mandaizm to z kolei protochrześcijańskie wyznanie wywodzące się od Jana Chrzciciela. Jego wyznawcy bywają nazywani „chrześcijanami Jana Chrzciciela”, co jest o tyle mylące, że wg. Mandaistów Jezus był fałszywym prorokiem, który zdradził swojego (i ich) mistrza – Jana Chrzciciela. Inne określenie to „ostatni gnostycy”. Charakterystyczną cecha tej religii jest wielokrotny chrzest stosowany jako rytuał religijny, ale także jako oczyszczenie z popełnianych grzechów (https://www.dunyadinleri.com/dunya-dinleri/sabiilik-mandeanizm/oku_sabiiler-sabiilik-mandeanizm ).

[6] O symbolice: https://twitter.com/EzidiCulture/status/1148851599885983744 , niektóre świątynie: http://www.ezidipress.com/blog/10-bekannte-ezidische-tempel .

[7] http://ksng.gugik.gov.pl/pliki/zeszyty/zeszyt_02.pdf .

[8] http://1001iraqithoughts.com/2019/07/31/masoud-barzanis-coup-on-the-kurdistan-regions-constitutional-institutions .

[9] Dane za raportem rządu regionalnego z września 2015 roku: https://anfenglish.com/kurdistan/the-shengal-report-hidden-by-barzani-21362http://ekurd.net/kdp-peshmergas-withdrew-sinjar-2017-08-05 . W innych publikacjach można spotkać inne liczby.

[10] http://www.ezidipress.com/en/the-betrayal-of-shingal  .

[11] Lista niektórych z nich: https://anfenglish.com/features/shengal-three-years-ago-21338 , bardziej szczegółowo o masakrze z 1832 roku: http://www.ezidipress.com/blog/das-khatare-massaker-im-maerz-1832 ,     z 1892 : http://www.ezidipress.com/ru/2019/02/14/%d1%81%d1%82%d1%80%d0%b0%d0%bd%d0%b8%d1%86%d1%8b-%d0%b8%d1%81%d1%82%d0%be%d1%80%d0%b8%d0%b8-%d0%b8%d0%b7%d0%b1%d0%b8%d0%b5%d0%bd%d0%b8%d0%b5-%d0%b5%d0%b7%d0%b8%d0%b4%d0%be%d0%b2-%d0%be%d0%ba%d0%be , z lat 1415-16: http://www.ezidipress.com/blog/das-lalish-massaker-von-1415-600-jahre-ueberlebenskampf-der-eziden .

[12] http://www.ezidipress.com/blog/der-blutige-schatten-des-bedirxan-beg .

[13] Tłumaczenie z niemieckiego przekładu, źródło: http://www.ezidipress.com/blog/eine-von-vielen-fatwas-genozid-und-massaker-an-den-eziden .

[14] https://twitter.com/EzidiPress/status/1060917058236506113 , http://www.ezidipress.com/blog/das-lalish-massaker-von-1415-600-jahre-ueberlebenskampf-der-eziden .

[15] http://www.ezidipress.com/blog/die-schlacht-von-shingal-im-jahr-1613 .

[16] http://www.ezidipress.com/blog/vor-230-jahren-die-schlacht-von-semile-im-jahr-1785 .

[17] http://www.ezidipress.com/blog/hemoye-shero-der-mann-der-20-000-christen-vor-dem-voelkermord-rettete .

[18] http://www.ezidipress.com/blog/armenien-benennt-strasse-nach-ezidischem-nationalhelden .

[19] https://reliefweb.int/report/iraq/ocha-flash-update-iraq-crisis-significant-displacement-sinjar-no-1-3-august-2014 .

[20] https://reliefweb.int/sites/reliefweb.int/files/resources/UNAMI%20OHCHR_Report%20Yezidi%20Survivors%20A%20Call%20for%20Justice%2012Aug2016.pdf .

[21] https://anfenglish.com/kurdistan/report-on-isis-massacre-against-Ezidis-20462 .

[22] https://www.yazda.org/wp-content/uploads/2017/06/Yazda-Report-2017_an-Uncertain-Future-for-Yazidis_A-Report-Marking-Three-Years-of-an-Ongoing-Genocide.pdf .

[23] http://ifpnews.com/exclusive/over-3000-yazidi-women-abducted-by-isis-still-missing .

[24] W styczniu 2018 roku TAJE (Ruch Wolności Jezydzkich Kobiet) podała, że Syryjskie Siły Demokratyczne wyzwoliły w północnej Syrii 500 jezydzkich kobiet i dzieci z rąk Daesh: http://en.hawarnews.org/sdf-liberated-500-yazidi-women-children-till-now .

[25] http://www.rudaw.net/english/interview/07082016 .

[26] https://www.avatoday.net/node/724 .

[27] https://www.youtube.com/watch?v=dBE_EzxNe2k , https://www.middleeasteye.net/news/exclusive-uk-restores-syrian-aid-project-accused-funding-extremists , https://www.bbc.com/news/uk-42217132 .

[28] https://michalinakupper.com/2018/01/06/sprzedal-mnie-za-80-historia-kobiet-ktore-uciekly-z-niewoli-u-isis .

[29] Także w Polsce pisano o tej jednostce, batalionie, lub nawet brygadzie „córek słońca” – „byłych niewolnic, które się mszczą” (np. https://www.tvp.info/23984089/byle-seksniewolnice-ruszyly-do-walki-z-panstwem-islamskim-jazydki-walcza-o-godnosc-i-wolnosc-dla-innych-kobiet ) . W rzeczywistości jednostka ta w sile kompanii została sformowana w ramach Peszmergi, dziewczyny, które do niej trafiły uniknęły niewoli, a do zaciągnięcia się (podobnie jak mężczyzn o czym piszę w głównym tekście) motywowała je bardziej sytuacja ekonomiczna niż chęć zemsty. Oddział ten też nigdy nie wziął udziału w walce i pełnił służbę wartowniczo-patrolową na tyłach. Spotkałem się tylko z jednym udokumentowanym przypadkiem byłej niewolnicy biorącej udział w walkach.  W kontyngencie YJS biorącym udział w wyzwoleniu Rakki walczyła Hêza Şengal, która wcześniej była niewolnicą w tym mieście: https://anfenglish.com/women/from-enslavement-to-freedom-story-of-Ezidi-woman-heza-20871 , http://ekurd.net/slave-yazidi-raqqa-revenge-2017-07-19 , https://www.facebook.com/WomenLifeFreedom/videos/vb.1680017695646580/1828814797433535 .

[30] https://sethfrantzman.com/2017/07/02/western-medias-prurient-accounts-of-isis-genocide-of-yazidis-dehumanizes-them .

[31] „A demographic documenation of ISIS’s attack on the Yazidi village of Kocho” http://eprints.lse.ac.uk/101098/1/Cetorelli_Demographic_documentation_ISIS_attack.pdf .

[32] Fragment zawierający tą relację jest dostępny w sieci: http://kostasolivetree.co.uk/yezidi-genocide-one-mans-personal-account .

[33] https://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/isis-yazidi-children-syria-iraq-starved-suicide-bombings-eat-in-paradise-a7729581.html , http://www.bbc.co.uk/news/resources/idt-sh/yazidi_boy_soldiers .

[34] http://kurdistantribune.com/kidnapped-yezidi-boys-forced-by-isis-to-be-suicide-bombers , http://www.foreigndesknews.com/world/middle-east/isis-using-kidnapped-yazidi-children-suicide-missions .

[35] http://en.hawarnews.org/marwan-al-yazidi-a-child-suicide-bomber-trained-by-is .

[36] https://www.nytimes.com/2017/07/23/opinion/isis-children-european-union.html .

[37] http://pulitzercenter.org/reporting/man-helped-save-thousand-escaped-isis-slaves-iraq .

[38] http://ekurd.net/yazidi-women-treatment-germany-2017-07-05 .

[39] https://www.newsdeeply.com/womenandgirls/articles/2017/03/14/freed-isis-yazidi-women-remain-trapped-trauma .

[40] https://apnews.com/3af2849583f84580ba47fd6eb044b628/new-hope-yazidi-women-raped-and-tortured-fighters .

[41] https://www.thenewhumanitarian.org/news-feature/2019/07/29/suicide-mental-health-crisis-Iraq-Yazidi .

[42] https://www.theatlantic.com/international/archive/2017/12/how-isis-changed-the-yezidi-religion/548651 , https://www.pri.org/stories/2017-09-12/photos-yazidi-women-undergo-rebirth-ceremony-after-isis-enslavement .

[43] https://www.npr.org/2019/06/06/729972161/in-syria-an-orphanage-cares-for-children-born-to-yazidi-mothers-enslaved-by-isis , https://www.npr.org/2019/05/09/721210631/freed-by-isis-yazidi-mothers-face-wrenching-choice-abandon-kids-or-never-go-home , http://www.nrttv.com/EN/News.aspx?id=12059 , https://www.salon24.pl/u/zawodaktor/906380,arab-news-kobiety-pochodzenia-jazdyjskiego-gwalcone-przez-bojownikow-daesh-staja-przed-bolesnymi-wyborami .

[44] http://www.ezidipress.com/en/despite-islamic-state-defeat-hundreds-of-children-will-forever-be-missing .

[45]  https://wiadomosci.wp.pl/kobiety-isis-popieraja-gwalty-mezow-chca-rodzic-nowych-dzihadystow-6358262168590465a , https://anfenglishmobile.com/women/a-black-covered-widow-army-34540https://www.npr.org/2019/04/19/714652629/we-pray-for-the-caliphate-to-return-isis-families-crowd-into-syrian-camps , https://yle.fi/uutiset/osasto/news/finnish_woman_wants_to_return_from_is_stronghold_international_media/10676098 , https://www.dailymail.co.uk/news/article-6792049/ISIS-wife-defends-jihadis-rape-murder-Yazidi-women-allowed-Quran.html , https://www.channel4.com/news/speaking-to-the-syrian-and-iraqi-women-still-loyal-to-islamic-state-who-married-fighters , https://www.theguardian.com/world/2019/mar/01/defiant-women-and-dying-children-isis-desert-legacy-al-hawl-refugee-camp  , http://www.syriahr.com/en/?p=121643 , https://twitter.com/AzadiRojava/status/1103662991009034240 , https://twitter.com/AzadiRojava/status/1104767487441338369 , https://twitter.com/Mahmodshikhibra/status/1144944361840500737 , http://www.digitaljournal.com/news/world/in-syria-s-al-hol-camp-ultra-extremists-fuel-fear/article/546561 , https://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/shamima-begum-isis-syria-morality-police-suicide-belts-a8869016.html , https://www.spiked-online.com/2019/03/01/pari-ibrahim-isis-brides-like-shamima-begum-are-guilty-of-genocide , https://ahvalnews.com/isis/isis-wives-must-be-held-accountable-yazidi-massacre (pol.: https://euroislam.pl/zony-isis-musza-odpowiedziec-za-masakre-jazydow ), https://hawarnews.com/en//haber/al-hol-people-al-hol-camp-is-time-bomb-h10071.html , https://www.independent.co.uk/news/world/middle-east/isis-syria-al-hol-camps-terror-shamima-begum-us-coalition-a8986671.html , https://www.washingtonexaminer.com/policy/defense-national-security/departing-general-warns-isis-remains-unrepentant-unbroken-as-it-goes-underground , https://www.france24.com/en/20190729-threat-hovers-over-syria-camp-rattling-authorities .

[46] https://hawarnews.com/en//haber/woman-of-daesh-kills-her-granddaughter-h9892.html .

[47] https://www.alternet.org/2017/09/how-isis-wives-helped-their-husbands-rape-yazidi-sex-slaves  , https://www.buzzfeednews.com/article/nishitajha/isis-yazidi-shamima-begum-hoda-muthana .

[48] https://www.dw.com/pl/działała-dla-isis-teraz-stanie-przed-sądem/a-48238799 , https://www.malaymail.com/news/world/2018/12/28/prosecutors-german-is-woman-let-slave-girl-5-die-of-thirst/1707154 .

[49] http://www.basnews.com/index.php/en/reports/459150 , https://www.facebook.com/watch/?v=1918219674912258 , https://www.o2.pl/artykul/jazydka-ktora-uciekla-z-niewoli-spotkala-swojego-oprawce-w-niemczech-6284637604411009a .

[50] https://debatereport.com/canada/ontario-refugee-forced-to-hush-encounter-with-isis-slave-master/6810/ , https://openparliament.ca/debates/2018/6/20/james-bezan-1  .

[51] https://www.telegraph.co.uk/news/2019/06/27/britain-has-far-highest-rate-returning-jihadi-fighters-europe .

[52] https://www.theguardian.com/the-guardian-foundation/2019/jun/20/as-a-survivor-of-a-genocide-it-is-so-difficult-to-sleep , https://edition.cnn.com/2018/07/14/middleeast/yazidi-iraq-uk-asylum-intl/index.html , https://edition.cnn.com/2018/07/14/middleeast/yazidi-iraq-uk-asylum-intl/index.html , https://www.facebook.com/notes/a-tak-anarchistyczna-gazeta-uliczna/nie-mają-pojęcia-w-jakim-jestem-niebezpieczeństwie/609878509408539/ .

[53] https://www.dutchnews.nl/news/2019/04/dutch-are-sending-yezidi-refugees-back-to-camps-in-iraq-asylum-lawyers .

[54] https://www.france24.com/en/20181025-france-take-100-yazidi-women-iraqi-kurdistan .

[55] https://www.voanews.com/europe/portugal-offers-take-refugees-greece-says-no-thats-favoritism .

[56] https://www.dw.com/en/yazidis-fear-is-radicals-in-greek-refugee-camp/a-46101410 , https://www.dw.com/de/griechenland-im-flüchtlingslager-klagen-jesiden-über-gewalt-von-is-anhängern/a-46120454 .

[57] https://syriadirect.org/news/ethnic-clashes-at-greek-refugee-camp-leave-hundreds-of-civilians-displaced , https://theintercept.com/2018/07/25/lesbos-moria-kurdish-refugees-isis .

[58] Polskie tłumaczenie relacji jednej z bojowniczek YPJ (w tłumaczeniu błędnie przedstawionej jako PKK) biorącej udział w akcji ratunkowej: https://www.facebook.com/notes/kurdystaninfo/wspomnienia-bojowniczki-pkk-uczestniczącej-w-operacji-ratunkowej-w-sinjar/1558941690824563 , relacja w języku angielskim bojownika HPG:  https://anfenglish.com/features/the-heroes-of-geliye-shilo-20763 .

[59] https://www.pri.org/stories/2014-08-29/if-it-wasn-t-kurdish-fighters-we-would-have-died-there .

[60] https://reliefweb.int/sites/reliefweb.int/files/resources/UNAMI%20OHCHR_Report%20Yezidi%20Survivors%20A%20Call%20for%20Justice%2012Aug2016.pdf .

[61] http://www.ezidipress.com/ru/2014/08/05/%d1%85%d1%80%d0%be%d0%bd%d0%b8%d0%ba%d0%b0-%d1%81%d0%be%d0%b1%d1%8b%d1%82%d0%b8%d0%b9-%d0%b2-%d1%88%d0%b0%d0%bd%d0%b3%d0%b0%d0%bb%d0%b5-4-%d0%b0%d0%b2%d0%b3%d1%83%d1%81%d1%82%d0%b0 .

[62] https://www.byline.com/column/57/article/1580 .

[63] https://anfenglish.com/kurdistan/arabs-also-under-the-ybS-roof-in-shengal-20500 .

[64] https://anfenglish.com/features/following-genocide-shengal-reinvents-itself-anew-21099 .

[65] https://anfenglishmobile.com/freedom-of-the-press/democratic-autonomy-declared-in-shengal-21644 .

[66] https://www.hrw.org/news/2016/12/04/iraq-krg-restrictions-harm-yezidi-recovery  , http://www.ezidipress.com/en/iraqi-kurdistans-ruling-party-imposes-sanctions-on-shingal-region , https://anfenglish.com/kurdistan/shengal-construction-assembly-president-kdp-embargo-targets-ezidis-17743 .

[67] https://www.hrw.org/news/2017/01/03/kurdish-officials-shut-down-group-aiding-yezidis , http://www.rudaw.net/english/opinion/06012017 , http://ekurd.net/nadia-slams-kurdistan-yazda-2017-01-04 .

[68] http://www.nrttv.com/en/birura-details.aspx?Jimare=4855 .

[69] https://twitter.com/yirmidorttv/status/837620871149715456 .

[70] https://anfenglish.com/women/yrd-kdp-akp-deliberately-targeted-journalist-nujiyan-erhan-in-shengal-18845 .

[71] https://anfenglish.com/kurdistan/one-killed-10-wounded-in-kdp-forces-attack-on-civilians-in-shengal-18978 , https://anfenglishmobile.com/kurdistan/3-of-the-15-civilians-wounded-in-shengal-in-critical-condition-18983 , https://anfenglish.com/kurdistan/two-journalists-injured-during-akp-kdp-gangs-attack-in-shengal-18985 , http://en.hawarnews.org/one-martyr-in-khanasor-10-wounded-in-gang-attacks , http://en.hawarnews.org/kdps-mercenaries-attack-sengal-demonstration .

[72] Artykuł po niemiecku: http://www.ezidipress.com/blog/shingal-peshmerga-verhaften-ezidischen-parteivorsitzenden .

[73] https://anfenglish.com/kurdistan/turkey-conducts-airstrikes-on-rojava-and-shengal-19693 .

[74] http://www.foxnews.com/politics/2017/04/27/turkeys-bombing-yazidis-wrecks-groups-only-medical-clinic.html .

[75] https://twitter.com/ezidipress/status/857618619169210369 , artykuł po niemiecku: http://www.ezidipress.com/blog/shingal-ezidisches-kind-bei-tuerkischen-luftschlaegen-getoetet .

[76] https://www.european-syriac-union.org/news-reader/turkey-attacks-christian-town-in-syria-108.html .

[77] https://anfenglishmobile.com/kurdistan/turkish-attack-kills-a-yazidi-child-in-zakho-countryside-28688 .

[78] https://twitter.com/Matthew__Barber/status/1029888408351637510 .

[79] https://hawarnews.com/en/haber/turkish-occupation-killed-yazidi-young-man-in-basr-h9438.html .

[80] https://twitter.com/abdbozkurt/status/961539922132963328 .

[81] https://twitter.com/Mekut_Mallet/status/959133874306670592 .

[82] https://www.mintpressnews.com/former-commander-reveals-turkey-close-ties-with-isis-in-syria/257318 , http://mediumpubliczne.pl/2015/11/to-turcja-odpowiada-za-sukcesy-isis-raport-columbia-university , https://www.businessinsider.com/links-between-turkey-and-isis-are-now-undeniable-2015-7 , https://www.theguardian.com/world/2014/nov/29/isis-attack-kobani-inside-turkey-first-time , https://www.birgun.net/haber-detay/turkish-jihadist-reveals-how-ankara-turned-a-blind-eye-to-isis-radicalization-118640.html , https://www.longwarjournal.org/archives/2017/08/islamic-state-finance-emir-for-mosul-relocated-to-turkey-us-says.php , https://ahvalnews2.com/isis-turkey/phone-records-show-key-isis-man-bargaining-turkish-soldiers , https://www.rand.org/blog/2018/04/turkeys-double-standard-how-ankaras-actions-contradict.html , http://foreignpolicy.com/2018/04/12/turkeys-double-isis-standard , https://www.gatestoneinstitute.org/12721/turkey-terrorism-whistleblowers , https://www.foreignaffairs.com/articles/syria/2019-04-16/hard-truths-syria , https://anfenglishmobile.com/features/turkey-sending-medicine-to-isis-documented-36382 , https://anfenglishmobile.com/features/isis-ambulance-driver-we-sent-injured-men-to-turkey-35832 , https://anfenglishmobile.com/news/turkish-isis-responsible-kobane-was-the-biggest-mistake-34784 , https://www.hawarnews.com/en/haber/pakistani-mercenary-we-move-in-turkey-as-organized-force-turkey-supports-us-h6327.html , https://anfenglishmobile.com/features/bab-centered-isis-organization-by-the-turkish-state-34363 .

[83] Skład: http://www.aymennjawad.org/2017/10/hashd-brigade-numbers-index .

[84] https://twitter.com/Matthew__Barber/status/869245027591102464 .

[85] https://anfenglish.com/kurdistan/a-group-of-Ezidi-peshmergas-leave-kdp-and-join-hashd-al-shaabi-20067 , http://www.nrttv.com/en/birura-details.aspx?Jimare=6196 .

[86] https://www.hrw.org/news/2017/07/09/kurdistan-region-iraq-yezidi-fighters-families-expelled .

[87] https://twitter.com/Matthew__Barber/staus/911296825834926080 , http://www.nrttv.com/en/Details.aspx?Jimare=16659 , https://twitter.com/EzidiPress/status/911225578363211776 .

[88] https://anfenglish.com/kurdistan/call-for-Ezidis-not-to-vote-in-independence-referendum-22328 .

[89] Raport dotyczący irackich chrześcijan: http://www.atour.com/media/files/news/assyria/20170925-Assyria-Nineveh-Erasing-Assyrians/20170925-Assyria-Nineveh-Erasing-Assyrians.pdf .

[90] https://www.avatoday.net/node/669 .

[91] http://www.nrttv.com/En/News.aspx?id=11062&MapID=2 , http://www.ezidipress.com/blog/vier-tote-nach-gefecht-zwischen-ezidischen-kaempfern-und-irakischen-sicherheitskraeften , https://anfenglishmobile.com/kurdistan/ybs-iraqi-attack-was-a-provocation-2-ybs-fighters-were-martyred-33665 , http://www.ezidipress.com/blog/erneuter-zusammenstoss-zwischen-ybs-und-irakischem-militaer .

[92] https://www.dw.com/en/iraqs-yazidis-mourn-the-loss-of-their-homeland/a-44908088 , https://rozawahome.files.wordpress.com/2019/08/f2f91-status_of_sinjar_report.pdf .

[93] https://www.kurdistan24.net/en/news/0322c4aa-8678-4997-9de4-d260c51848d2 .

[94] https://twitter.com/Sagvansaleem/status/1090909695655727104 , http://www.basnews.com/index.php/en/news/kurdistan/497866 .

[95] https://twitter.com/Matthew__Barber/status/878322572936355841 .

[96] https://www.kurdistan24.net/en/news/8203d1f9-07b1-4b99-aa77-0a93df2a0abc , https://twitter.com/Ezidi2/status/1092002109430644736 .

[97] https://www.yazda.org/post/yazda-documentation-of-the-wildfires-currently-in-sinjar-and-recommendations-to-the-iraqi-government , https://twitter.com/Matthew__Barber/status/1142831782712225792 .

[98] https://www.hstoday.us/subject-matter-areas/counterterrorism/isis-claims-escalating-use-of-wildfire-arson-as-terror-tactic .

[99] https://hawarnews.com/en/haber/2-citizens-killed-trying-to-extinguish-fire-in-sengal-h9538.html , http://www.ezidipress.com/blog/shingal-verheerende-braende-zerstoeren-dutzende-hektar-acker-zwei-tote .

[100] http://kurdwatch.org/pdf/kurdwatch_yeziden_en.pdf .

[101] https://nsnbc.me/2017/06/13/turkey-backed-rebels-kidnapped-and-displaced-hundreds-of-yezidi-kurds-knc , https://mobile.almasdarnews.com/article/syrias-yezidis-suffer-another-setback-turkish-backed-rebels .

[102] https://twitter.com/NadiaMuradBasee/status/874374254367846400 .

[103] http://theregion.org/article/12627-the-yazidis-wound-is-still-bleeding-first-the-islamic-state-now-turkey i https://www.yazda.org/afrin-developments-put-security-safety-thousands-yazidi-citizens-serious-risk .

[104] http://en.hawarnews.org/turkish-occupation-bombarded-sherawa-and-shera i http://en.hawarnews.org/turkish-attacks-against-afrin-continue .

[105] http://www.kurdistan24.net/en/news/94fdbae7-6561-444d-bad7-ac4366b9e118 .

[106] http://www.ezidipress.com/blog/zeigt-uns-die-haeuser-der-eziden-wie-von-der-tuerkei-unterstuetzte-islamisten-jagd-auf-minderheiten-in-afrin-machen .

[107] http://www.hawarnews.com/en/haber/jafar-turkey-destroyed-all-yazidi-shrines-kidnapped-16-h384.html .

[108] https://twitter.com/murad_ismael/status/972141996231024640

[109] http://www.hawarnews.com/en/haber/jafar-turkey-destroyed-all-yazidi-shrines-kidnapped-16-h384.html .

[110] https://twitter.com/AzadiRojava/status/1011903695741771776 , https://ara.yekiti-media.org/استشهاد-مواطنة-في-عفرين-بتفجير-قنبلة-ي , http://www.basnews.com/index.php/tr/news/447602 , https://anfenglishmobile.com/women/another-yazidi-woman-murdered-in-afrin-27816 , https://twitter.com/PYD_Rojava/status/994986003818598400 , http://www.ezidipress.com/blog/afrin-islamisten-ermorden-ezidischen-familienvater .

[111] https://www.hawarnews.com/en/haber/mercenaries-of-jaish-al-islam-kidnapped-2-yazidi-brothers-in-afrin-h3519.html , http://www.hawarnews.com/en/haber/turkish-occupation-continues-its-violations-kidnapping-15-citizens-looting-burning-a-house-h905.html , https://anfenglishmobile.com/rojava/15-people-including-6-ezidis-kidnapped-in-afrin-26253 , https://www.hawarnews.com/en/haber/jafar-turkey-destroyed-all-yazidi-shrines-kidnapped-16-h384.html , https://anfenglishmobile.com/rojava/turkish-army-and-their-gangs-abduct-Ezidis-in-afrin-26112 .

[112] https://anfenglishmobile.com/rojava/yazidis-in-afrin-forced-to-convert-to-islam-28761 , http://www.hawarnews.com/en/haber/mercenaries-imposed-islam-on-yazidis-in-afrin-h2981.html .

[113] Cytat za David Meseguer „Stranded between Syria’s frontlines, Afrin’s Yazidis yearn for lost homelands”, https://www.middleeasteye.net/news/syria-afrin-yazidis-idps-fafin-896855921 .

[114] tamże.

[115] Artykuł po arabsku: http://aliraqnews.com/أوغلومحادثات-عراقية-تركية-للقيام-بعم .

[116] http://www.nrttv.com/en/Details.aspx?Jimare=19358 , artykuł po turecku: https://www.gazeteduvar.com.tr/gundem/2018/03/19/erdogan-ansizin-sincara-da-girebiliriz .

[117] https://anfenglishmobile.com/kurdistan/kck-security-maintained-in-shengal-we-withdraw-the-guerrillas-25684 .

[118] http://www.al-monitor.com/pulse/originals/2017/01/turkey-refugees-trustee-comes-yazidis-leave.html , https://anfenglish.com/human-rights/Ezidi-refugees-in-midyat-living-in-prison-conditions-22603 , https://anfenglish.com/kurdistan/thousands-of-ezidis-at-afad-camp-in-midyat-treated-like-prisoners-19241 , https://ahvalnews.com/yazidis/yazidis-turkey-are-still-awaiting-their-fate .

[119] https://www.voanews.com/extremism-watch/displaced-islamic-state-yazidis-find-harsh-conditions-turkey , http://www.hurriyetdailynews.com/yazidis-in-turkeys-refugee-camps-discriminated-against-report-95826 .

[120] http://www.listyznaszegosadu.pl/brunatna-fala/isis-sprzedaje-jazydzkie-kobiety-i-dzieci-w-turcji .

Demokratyczny konfederalizm

„Na Bliskim Wschodzie demokracji nie da się narzucić imperialnymi siłami systemu kapitalistycznego. Mogą one jedynie zniszczyć demokrację. Podstawową potrzebą jest krzewienie demokracji oddolnej. Tylko takie podejście pozwala radzić sobie ze zróżnicowaniem grup etnicznych, religii i klas społecznych. Pasuje też ono do tradycyjnej konfederacyjnej struktury społeczeństwa.” Abdullah Ocalan.[1]

Demokratyczny konfederalizm, ocalanizm, lub apoizm. Te dwa ostatnie określenia odwołują się do ideowego ojca demokratycznego konfederalizmu, Abdullaha Ocalana zwanego „Apo”, czyli „Wujek”.  Sympatyczny przydomek, aczkolwiek jego właściciel nie zawsze był sympatyczną postacią. W artykule o tureckiej wojnie z Kurdami pisałem, że założona przez Ocalana Partiya Karkerên Kurdistanê, Partia Pracujących Kurdystanu faktycznie była na początku organizacją terrorystyczną. Z kolei jej twórca i lider był bezwzględnym wodzem narzucającym swoją wolę i prawdopodobnie nie cofającym się przed fizyczną likwidacją oponentów wewnątrz organizacji. To się zmieniło. Ewoluowały i PKK i jej przywódca. Paradoksalnie silna wodzowska pozycja Ocalana ułatwiła demokratyczne zmiany w organizacji, mimo, że przeobrażenia ideowe nastąpiły już gdy był więźniem państwa Tureckiego.

Ocalan. Imienia kota nie znam, ale istnieje teoria, że to inkarnacja Bakunina. 😉 A na pewno anarchista. Jak wszystkie koty.

PKK u swoich początków była typową formacją lewicowo-narodowowyzwoleńczą trzeciego świata. Ideowo marksistowską, aczkolwiek trzeba pamiętać, że takie wybory ideologiczne były efektem dwubiegunowości zimnej wojny, jeżeli dany reżim był wspierany przez USA, opozycja szukała wsparcia w ZSRS. I vice versa. Gdy zakończyła się zimna wojna i upadł ZSRS, zaczął się dla Ocalana i PKK okres redefinicji ideowej, który zaprowadził ich do demokracji. Początkowo typowej demokracji przedstawicielskiej, z czasem demokracji bezpośredniej. Pamiętając o marksistowskich korzeniach PKK można powiedzieć, że Ocalan przeszedł ze strony Marksa, na stronę jego największego antagonisty w łonie I Międzynarodówki – anarchisty Bakunina. Bakunin zarzucał Marksowi, że jego wizja doprowadzi do jeszcze większego ucisku, do stworzenia dyktatury scentralizowanej władzy partyjnej.[2] Historia udowodniła, że miał rację.

„Żadne państwo, nawet o najbardziej demokratycznych formach, choćby to była najbardziej czerwona republika polityczna, republika ludowa, a właściwie pseudoludowa, gdyż tylko taka forma jest możliwa pod fałszywym szyldem przedstawicielstwa ludu, nie będzie w stanie dać ludowi tego, co mu potrzebne, tj. możliwości swobodnego organizowania się od dołu ku górze w imię własnych interesów. Każde bowiem państwo, najbardziej nawet republikańskie i demokratyczne, nawet pseudoludowe państwo wymyślone przez pana Marksa, w istocie swej jest niczym innym jak tylko aparatem kierującym masami odgórnie, przy pomocy inteligenckiej, a więc uprzywilejowanej mniejszości, która lepiej jakoby rozumie rzeczywiste interesy ludu aniżeli sam lud.”  Michał Bakunin.[3]

Bakunin.

„Zastąpienie jednej władzy państwowej inną nie jest rozwiązaniem. Samo państwo jest środkiem wyzysku. Nie może przynieść demokracji, nie tworzy wolności ani równości. W końcu zawsze zamienia się w ucisk i wyzysk. Państwo pozostaje państwem, bez względu na to, w czyich jest rękach. Wracamy z powrotem do punktu wyjścia. Dlatego ten paradygmat nie jest rozwiązaniem. (..) Realny socjalizm to udowodnił.” Duran Kalkan.[4]

Wpływ na ewolucję poglądów Ocalana miał przede wszystkim inny teoretyk anarchizmu, Murray Bookchin.[5] Bookchin, który też zaczynał jako marksista, by następnie odrzucić doktrynę marksistowską, stworzył wolnościowy municypalizm opierający się na budowie samorządów lokalnych w miastach, oraz kładący bardzo silny nacisk na ekologię, jako tzw. „ekologię społeczną”.[6] Chociaż nigdy nie spotkali się osobiście Ocalan uważa się za ucznia Bookchina. Podobnie jak on przyjął za kluczowe dla przemian społecznych budowanie oddolnej demokracji poprzez rozwijanie lokalnych samorządów mieszkańców.  Zaznaczam, że mówimy o prawdziwych samorządach, a nie lokalnej administracji na którą mieszkańcy nie mają wpływu, a która na zachodzie, w tym i Polsce, określa się tym mianem.

„Projekt rewolucyjny musi wyjść od wolnościowej zasady: każda osoba jest kompetentna , żeby zajmować się sprawami społecznymi, czy ściślej rzecz biorąc sprawami społeczności do której należy. (…)

 Wynika z niego, że bez zgromadzeń, na których ludzie zbieraliby się, by bezpośrednio ustalać społeczną politykę, prawdziwa demokracja nie istnieje, a żadne koncepcje samorządu nie mają sensu. W rezultacie polityka nie ma demokratycznej legitymizacji, jeżeli nie jest proponowana, dyskutowana i ustalana bezpośrednio przez samo społeczeństwo – a nie przez jego reprezentantów, czy inne namiastki.

Jej wprowadzanie w życie, administrowanie można pozostawić radom, komisjom, czy kolektywom wykwalifikowanych, nawet wybranych osób, które pod ścisłą kontrolą publiczną i w pełni odpowiedzialne przed formułującymi  politykę zgromadzeniami mogą realizować pełnomocnictwo społeczne.” Murray Bookchin.[7]

Te lokalne formy demokracji bezpośredniej tworzą w zamyśle Bookchina i Ocalana sieć wzajemnie powiązanych bytów, demokrację wyższego szczebla.

Bookchin.

Drugi element inspiracji Bookchinem to ekologia. Demokratyczny konfederalizm przywiązuje do niej wielką wagę. Aczkolwiek, jak już pisałem, z powodu warunków wojennych ten element pozostaje w Rożawie głównie w sferze teorii.

Opisuję tutaj anarchistyczne inspiracje Ocalana, ale trzeba zaznaczyć, że on sam nigdy się za anarchistę nie uważał i przy całym negatywnym podejściu do państwa nie zakłada jego zniesienia. Ocalan jest realistą. Nie widzi szans na obalenie państwa i nie planuje walki z wiatrakami. Rozwój struktur demokracji bezpośredniej ma budować przeciwwagę dla władzy państwowej, a nie ją zastąpić. „Chodzi o zmniejszenie roli państwa i rozszerzenia społeczeństwa demokratycznego”[8] mówi cytowany już Duran Kalkan, członek rady wykonawczej Koma Civakên Kurdistan (KCK – Unia Wspólnot Kurdystanu to organizacja zrzeszająca formacje demokratycznego konfederalizmu we wszystkich czterech zaborach i na emigracji).

„Budowanie demokratycznego konfederalizmu lub demokratycznej autonomii, w realiach, w których żyjemy, dla wszystkich, kobiet, młodzieży i pracowników, jest realizacją demokratycznej i socjalistycznej rewolucji. Nie tworzenie nowego państwa, ale tworzenie społeczeństwa demokratycznego; nie niszczenie obecnego stanu, ale organizowanie demokratycznego społeczeństwa jako przeciwwagi, która ogranicza państwo – taki jest cel.” Duran Kalkan.[9]

Kalkan.

Z wyżej wymienionych powodów  demokratyczny konfederalizm rezygnuje z budowy osobnego państwa kurdyjskiego. Podkreślam ten fakt, bo ciągle można słyszeć zarzuty separatyzmu wobec Rożawy, czy PKK w Turcji. Nie, projekty społeczne o których mówi idea Ocalana, nie mają być realizowane w ramach jakiegoś hipotetycznego państwa kurdyjskiego, ale w ramach już istniejących państw.

Podobnie oddolne podejście prezentuje ocalanizm na gruncie gospodarczym. Ocalan krytycznie ocenia kapitalizm, zarówno ten „prywatny” (piszę to w cudzysłowie, gdyż współczesne wielkie korporacje ciężko uznać za prywatne w tradycyjnym rozumieniu[10]), jak i państwowy, jak słusznie definiuje gospodarki komunistyczne. Alternatywą ma być gospodarka społeczna, spółdzielcza. I tutaj osobiście widzę spore podobieństwo do innego, tym razem polskiego teoretyka anarchizmu, a zarazem teoretyka i praktyka kooperatywizmu, Edwarda Abramowskiego.[11]

Ponownie jednak przypomnę to co pisałem jednej z poprzednich części tego cyklu. Promowanie spółdzielczości nie oznacza represjonowania innych form gospodarki. Umowa społeczna Rożawy chroni własność prywatną.[12]

Bardzo ważną rolę w demokratycznym konfederalizmie odgrywa kwestia wyzwolenia kobiet. Aczkolwiek trzeba zaznaczyć, że kobiety odgrywały dużą rolę w PKK na długo przed przedefiniowaniem jej ideologii przez Ocalana.  Dr. Necka Acik-Toprak  z Uniwersytetu w Manchesterze uważa, że to właśnie kobiety najmocniej wspierały zmiany ideowe wprowadzane przez Ocalana.[13] To zresztą właśnie on od początku mocno forsował kwestię wyzwolenia kobiet. Przy czym to „na początku” było w mocno autorytarnym stylu, ale jak już pisałem uległo to zmianie.

Sakine Cansiz. Ikona kurdyjskiego ruchu kobiecego. Zamordowana w 2013 roku w Paryżu. Najprawdopodobniej przez tureckie służby specjalne.

Ocalan opisuje patriarchalną dominację mężczyzny nad kobietą jako pierwsze zniewolenie w historii.[14] Odwrócenie tego procesu uważa za kluczowe dla budowy wolnego społeczeństwa. To on w 2002 roku utworzył termin dzineologia (kurdyjskie jineoloji, po angielsku jineology). Jin czyli po kurdyjsku kobieta, logos to znane z greckie słowo oznaczające naukę, obecne w określeniu wielu dziedzin naukowych. Tutaj także chodzi o naukę, kobiecą naukę.

 „Wiele feministek nie dostrzega związków między elementami trójkąta, jaki tworzą patriarchat, kapitalizm i państwo narodowe. Rozdzielając ten trójkąt, widzimy tylko część wroga. W efekcie ​​niektórzy mężczyźni walczą przeciwko kapitalizmowi i państwu narodowemu, ale nie postrzegają patriarchatu jako części problemu. Albo niektóre feministki postrzegają patriarchat jako problem, ale nie widzą, w jaki sposób ta mentalność jest powiązana z państwem i kapitalizmem.” Necîbe Qeredaxî.[15]

O roli kobiet w rewolucji mam zresztą zamiar napisać osobny tekst. Początkowo planowałem go nazwać „Dzineologia – kurdyjski feminizm”, ale np. Necîbe Qeredaxî, założycielka centrum badawczego dzineologii w Brukseli, twierdzi, że to nie jest po prostu kurdyjski feminizm.[16] Więc chyba nazwę go inaczej.  Jak – tego jeszcze nie wiem, może „Rewolucja kobiet”?

Pewnie zauważyliście, że użyłem w tym artykule wielu cytatów. Pisząc o ideach wolę oddawać głos ich autorom i realizatorom, a sobie pozostawiać rolę łącznika między ich wypowiedziami. Zainteresowanych tematem odsyłam do polskiego tłumaczenia jednego z tekstów Ocalana:

W stronę demokracji bezpośredniej.

Do strony z jego publikacjami w innych językach (niektóre dostępne w online, inne nie):

Ocalan Books.

Oraz do przetłumaczonego przeze mnie na język polski wywiadu z Duranem Kalkanem, który tu cytowałem:

Duran Kalkan: Demokratyczna autonomia przeciwko państwu.

I na koniec  jeszcze jeden cytat:

„Państwo narodowe wymaga jednorodności obywateli posługujących się jednym językiem i mających te same korzenie etniczne… Trzymanie się tej wiary nie jest patriotyzmem, ale raczej szowinistycznym nacjonalizmem i bigoterią. Państwo narodowe potępia różnice społeczne, kładzie nacisk na jednorodność, podobnie jak ideologia faszystowska. Dla kontrastu naród demokratyczny jest wielojęzyczny, wieloreligijny, wieloetniczny, wielokulturowy i włącza grupy, oraz osoby o różnych interesach… Odrzuca tożsamość państwa i narodu, widząc każde z nich jako inną formację.” Abdullah Ocalan.[17]

Paweł Ziółkowski


[1] https://freelab2014.files.wordpress.com/2015/03/w-strone-demokracji-bezpanstwowej-screenview.pdf .

[2] http://www.bakunin.pl/pis_marksizm.htm , http://www.bakunin.pl/pis_marksizm2.htm , http://www.bakunin.pl/pis_panstwowosc2.htm .

[3] http://www.bakunin.pl/pis_panstwowosc2.htm .

[4] http://internationalistcommune.com/internationalismtoday-new-form-international-solidarity .

[5] https://zielonaanarchia.wordpress.com/2017/01/05/bookchin-ocalan-i-dialektyka-demokracji .

[6] Zarys wolnościowego municypalizmu: http://innyswiat.most.org.pl/09/municypializm.htm , fragment książki Bookchina „Przebudowa Społeczna”: https://fakrakow.files.wordpress.com/2016/05/20160516192344803.pdf .

[7] https://fakrakow.files.wordpress.com/2016/05/20160516192344803.pdf .

[8] http://internationalistcommune.com/internationalismtoday-new-form-international-solidarity .

[9] http://internationalistcommune.com/internationalismtoday-new-form-international-solidarity .

[10] Polecam tutaj książkę Joel Bakan “Korporacja. Patologiczna pogoń za zyskiem i władzą”.

[11] http://soo.org.pl/doc/e-book/abramowski-braterstwo-solidarnosc-wspoldzialanie.pdf .

[12] Art. 43: http://vvanwilgenburg.blogspot.com/2017/03/social-contract-of-democratic.html .

[13] https://www.opendemocracy.net/north-africa-west-asia/necla-acik/kobane-struggle-of-kurdish-women-against-islamic-state .

[14] http://ocalan-books.com/downloads/EN-brochure_liberating-life-womans-revolution_2017.pdf .

[15] https://roarmag.org/essays/jineology-kurdish-women-movement .

[16] https://roarmag.org/essays/jineology-kurdish-women-movement .

[17] A. Ocalan „Prison Writings III. The Road Map to Negotiations”, cytat za M. Tax “Droga w Nieznane”, tłum. A. Pieńkowska, Warszawa 2017

Duran Kalkan: Demokratyczna autonomia przeciwko państwu

-Jak możemy rozumieć demokratyczną autonomię, czy też demokratyczny konfederalizm? Czy jest to system specyficzny dla regionu, dedykowany tylko dla ludności kurdyjskiej?

Wyjaśnię to przez odwołanie do historii. Poprzednia idea społeczeństwa niepaństwowego wyewoluowała w społeczeństwo obywatelskie, które jest uznawane za osiągnięcie demokratyczne. Niektóre grupy społeczne uzyskały pewne ekonomiczne i demokratyczne prawa w formie samoorganizacji. Przykładem mogą być związki zawodowe, jakiś czas temu bardzo silne w Europie Zachodniej, które zdołały zapewnić poprawę jakości życia swoim członkom.

Demokratyczna autonomia oznacza wzmocnienie struktur tego rodzaju i rozszerzenie ich na inne obszary życia społecznego. Oznacza to przekształcenie demokratycznych osiągnięć w niepaństwową organizację demokratycznego społeczeństwa. Już nie tylko walka klas, gdzie robotnicy ze swoimi związkami zawodowymi i partiami, próbują zdobyć i skonsolidować swoje prawa poprzez strajki i porozumienia płacowe, ale ​​rozszerzenie tego na wszystkie segmenty społeczeństwa. Nie tylko robotnicy i ich organizacje związkowe, ale także młodzież, kobiety, wszystkie grupy społeczne mogą organizować się w podobny sposób, planować własne życie demokratyczne i gospodarcze i wdrażać je na co dzień. Możemy to zrobić bez rozbicia państwa, ale także bez rezygnacji z naszych praw na jego rzecz. W ten sposób jest to nowa umowa z państwem, nowa umowa społeczna.

Demokratyczna autonomia lub demokratyczny konfederalizm stawia sobie takie porozumienie za cel. W tym sensie demokratyczna autonomia nie jest systemem przeznaczonym wyłącznie dla Kurdów. Wszystkie uciskane i wyzyskiwane grupy społeczne mogą zeń korzystać, aby osiągnąć swoje własne kulturalne, polityczne i ekonomiczne prawa w odniesieniu do swojej sytuacji i w swoich regionach świata. Na tej podstawie można tak samo rozwiązać kwestię nierówności płci, jak i problemów pracowniczych, samorządu młodzieży, czy zagrożeń ekologicznych. Kiedy ludzie z różnych części społeczeństwa organizują się, mogą lepiej rozwiązywać swoje problemy.

Obecne państwo tworzy scentralizowany system państwowy ciążący ku faszyzmowi. Chce wszystko kontrolować. Jednakże rozwój samoorganizacji opartej o autonomię demokratyczną może stworzyć podstawę do samorządu. Przykładowo na poziomie wioski, dzielnicy lub miasta. Sensem tej formuły jest „państwo a demokracja”, [1] chodzi o zmniejszenie roli państwa i rozszerzenia społeczeństwa demokratycznego.

Początkowo był to model rozwiązania kwestii kurdyjskiej. W ten sposób można rozwiązać problemy narodowościowe. Tak samo religijne. Zwłaszcza, kiedy gdy grupy identyfikujące się wg. klucza religijnego i etnicznego żyją razem. Ale co ważniejsze, tak samo można rozwiązać problemy ekonomiczne. Można zwalczać ucisk i wyzysk poprzez decentralizację gospodarki i dostosowanie jej do potrzeb ludzi w terenie. Taki jest cel demokratycznego konfederalizmu. Dla grup społeczeństwa, które cierpią z powodu braku demokracji, ten system jest perspektywą, i tak jak powiedziałem, tak jest również w przypadku wyzwolenia kobiet.

Dlatego, moim zdaniem, system ten przedstawia koncepcję, która jest rozwiązaniem dla kapitalistycznej metropolii na Zachodzie i dla mniej skapitalizowanych regionów Wschodu. Jeśli spojrzymy na Europę, już mamy początki takiej organizacji. Mówiłem o uzwiązkowieniu pracowników. W niektórych obszarach mieszkańcy organizowali się samodzielnie. Taka forma organizacji istnieje w tradycji Komuny Paryskiej. Demokratyczna autonomia jest organizacją skierowaną przeciwko celom hegemonii kapitalistycznej nowoczesności i jej dążeniom do objęcia społeczeństwa pełną kontrolą. Gospodarka, zdrowie, edukacja, kultura i inne obszary mogą być zorganizowane w tym systemie. Kapitalistyczny wyzysk może być otoczony i ograniczony. Pozwala to również na ograniczenie stojącego za nim systemu państwowego, oraz wzmocnienie organizacji społeczeństwa demokratycznego. Komuna Paryska i rewolucje socjalistyczno-demokratyczne są tu dziedzictwem. Na tej podstawie trzeba organizować wszystkie składowe społeczeństwa w dążeniu do demokratycznej autonomii. To jest możliwe. W taką walkę można zaangażować znaczną część społeczeństwa. Ta walka ma wyalienować system rządzący – i jest w stanie to zrobić.

Ta koncepcja różni się od koncepcji Rewolucji Październikowej, która zniosła rządzący rząd i zbudowała w jego miejsce nowy mający ponoć rozwiązać wszystkie problemy społeczeństwa. Czemu?

Po pierwsze, takie podejście się nie sprawdziło. Zastąpienie jednej władzy państwowej inną nie jest rozwiązaniem. Samo państwo jest środkiem wyzysku. Nie może przynieść demokracji, nie tworzy wolności ani równości. W końcu zawsze zamienia się w ucisk i wyzysk. Państwo pozostaje państwem, bez względu na to w czyich jest rękach. Wracamy z powrotem do punktu wyjścia. Dlatego ten paradygmat nie jest rozwiązaniem.

Po drugie, nie jest możliwe zrealizowanie takiego pomysłu w obecnych warunkach – nawet gdyby było to pożądane. Po prostu nierealistyczne jest przypuszczenie, że rządzący system państwowy może zostać zmiażdżony, aby można było zbudować demokrację, socjalizm. Ale powiedzmy, że rewolucja zakończy się sukcesem – nadal takie podejście nie doprowadzi do trwałego rozwiązania. „Realny socjalizm” to udowodnił.

Budowanie demokratycznego konfederalizmu lub demokratycznej autonomii w realiach, w których żyjemy, dla wszystkich, kobiet, młodzieży i pracowników, jest realizacją demokratycznej i socjalistycznej rewolucji. Nie tworzenie nowego państwa, ale tworzenie społeczeństwa demokratycznego; nie niszczenie obecnego stanu, ale organizowanie demokratycznego społeczeństwa jako przeciwwagi, która ogranicza państwo – taki jest cel.

W ten sposób ludzie tworzą to, co nazywamy formułą „Państwo a demokracja”. Tak więc w konfederalizmie demokratycznym kompetencje, które były związane tylko z państwem, są mu odbierane i przenoszone na społeczeństwo, które z nich korzysta w ramach swojej demokratycznej organizacji. Tak właśnie rozumiemy demokratyczny konfederalizm.

Tego rozwiązania nie ogranicza geografia. Jest to także sposób na rozwiązanie wszystkich problemów społecznych, nie tylko etnicznych, lub religijnych. Wszystkie kwestie wolności i demokracji można rozwiązać za pomocą tego systemu. Jeśli każda grupa społeczna zorganizuje się we własnym interesie, wówczas będzie także w stanie znaleźć rozwiązania problemów jakich doświadcza w systemie kapitalistycznym.

Jest to system, który może zaoferować rozwiązania problemów narodowych, religijnych i etnicznych, szczególnie na Wschodzie. Ale można go wprowadzić także w centrach kapitalizmu. Ponieważ także tam istnieje problem centralizmu. Także tam duże grupy społeczne są wykluczone z systemu lub brutalnie wykorzystywane i stłumione przez niego. Tam też system coraz bardziej zagraża umysłom, sercom, całemu życiu ludzi. System próbuje kierować ludźmi dla swoich celów. Dlatego istnieje poważna sprzeczność między tymi częściami społeczeństwa a państwem stworzonym przez kapitalistyczną nowoczesność. Wolność i równość od wyzysku i ucisku można stworzyć w oparciu o demokratyczne rozwiązania autonomiczne. Gdy idee demokratycznej autonomii i demokratycznego konfederalizmu rozprzestrzeniają się, wierzymy, że nawet w kapitalistycznej nowoczesności odkrywane są nowe strategie i formy organizacji aby przezwyciężyć problemy.

-Czy ten system jest także współczesną odpowiedzią na internacjonalizm proletariacki?

Przede wszystkim chciałbym powiedzieć, że demokratyczny konfederalizm jest modelem rozwiązania problemów społecznych, które kapitalistyczna nowoczesność stworzyła w epoce imperialistycznego globalnego kapitału finansowego. Problemy te występują zarówno w krajach, które kapitalizm nazywa rozwiniętymi, jak i w krajach przezeń eksploatowanych. To powszechne problemy. Obejmują one tematy od bezrobocia po problemy etniczne i kulturowe. Jeszcze większym problemem jest wyobcowanie mentalne społeczeństwa, brak rozumienia rzeczywistości w której się żyje. Kolejny problem to militaryzm. To problem państwowy, perspektywa III wojny światowej. To problemy, które dotyczą całej ludzkości. Mogą występować w różnym natężeniu w danym miejscu, ale są globalne dla całej ludzkości. Ich przyczyną jest trwający pięć tysięcy lat system państwowy. Obecnej są one podniesione do niespotykanego wcześniej poziomu; wydają się praktycznie nie do pokonania. Za to odpowiada nowoczesność kapitalistyczna – 500 lat kapitalizmu.

Demokratyczny konfederalizm jest drogą do rozwiązania tych problemów. Dotyczy to wszystkich grup społecznych. Bez względu na to, w jakim obszarze te problemy wystąpią, bez względu na to jak są duże, można je przezwyciężyć za pomocą modelu demokratycznej nowoczesności.

W obecnych warunkach rządzące siły, burżuazja, przedstawiciele kapitalistycznej nowoczesności, ustanowiły organizację, która narzuca reszcie społeczeństwa życie zgodnie z ich ideami, ideami władców. Oni narzucają swój system społeczeństwu. Natomiast system demokratycznej autonomii mówi: „Nie, nie musicie być tacy, jak oni chcą. Jesteście częścią społeczeństwa. Macie własną kulturę, własne rozumienie moralności i własne życie. Możecie sami rozwiązać własne problemy. Dlatego musicie rozwijać i realizować własną nowoczesność, własną organizację i własne zrozumienie życia.”

Przewodniczący Apo[2] nazwał to demokratyczną nowoczesnością i w swoich mowach obronnych[3] apelował do grup społecznych na świecie: Organizujcie swoją własną demokratyczną nowoczesność. Nie musicie żyć kapitalizmem. Możecie żyć demokracją. Możecie stworzyć system wolności oparty na pluralizmie, sprawiedliwości i solidarności. Możecie wszyscy organizować się niezależnie, budować razem swoje życie poza państwem. I dzięki temu przezwyciężyć problemy ucisku i wyzysku stworzone przez kapitalizm.

Jeśli ludzie są gotowi zaakceptować to rozwiązanie, może zostać wdrożone w dowolnym miejscu na świecie. Początkowo socjalizm upatrywał rewolucji w Europie. Potem pojawiła się koncepcja, że nie, nie w Europie, ale w Azji. Lub inna, że najpierw w koloniach lub krajach rozwijających się. Demokratyczna nowoczesność odrzuca takie założenia. Jest formą restytucji demokratycznego socjalizmu. Tak sformułował to Ocalan. Na całym świecie pojawiają się pilne problemy. Jednocześnie na całym świecie można prowadzić rewolucyjny ruch oporu, stworzyć rewolucyjną organizację demokratyczną i przezwyciężać problemy społeczne. Od Ameryki do Europy, od Azji po Afrykę. Ale wszyscy w nawiązaniu do swoich problemów.

W tym kontekście internacjonalizm nabiera nowego znaczenia. Była kiedyś siła, która ustanowiła państwo i przejęła wiodącą rolę internacjonalizmu. Przekształciło się to w formę hegemonii. Związek Sowiecki był za to krytykowany przez innych socjalistów, dla których to nie był internacjonalizm, ale nowa forma hegemonii w imię socjalizmu.

Ale wraz ze zrozumieniem demokratycznej nowoczesności ponownie otwiera się droga do internacjonalizmu. Wszędzie tam, gdzie rozwinął się system demokratycznej autonomii, gdzie demokratyczne organizacje społeczne organizują się przeciwko państwu, pomiędzy wszystkimi tymi organizacjami na całym świecie można ustanowić związki solidarności. W ten sposób rozwija się solidarność internacjonalistyczna. Dla wolnego, pluralistycznego i sprawiedliwego życie dla wszystkich uciskanych, wszystkich robotników, a właściwie wszystkich kręgów społeczeństwa, żyjących z własnej pracy, te środowiska muszą wchodzić w interakcje, aby uskuteczniać wzajemną solidarność. To oczywiście prowadzi nas do nowej formy internacjonalizmu, której celem nie jest uzależnianie innych, ani rozwijanie swojej hegemonii, ale międzynarodowa solidarność w prawdziwym tego słowa znaczeniu, ponieważ sam system jest demokratyczny, oparty na wzajemnej solidarności. I dlatego nie ma znaczenia, w którym miejscu na świecie się znajdujemy, ta solidarność opiera się na wartościach wolności i sprawiedliwości. Nikt nie otrzyma szansy, aby sprowadzić innych pod swoje wpływy, aby ich kontrolować lub asymilować.

Stary, państwowy paradygmat socjalizmu, a raczej próby socjalizmu, nie zdołał zbudować internacjonalizmu. Zamiast tego wyhodował nową hegemonię. Natomiast nowoczesność demokratyczna i demokratyczny konfederalizm uniemożliwiają tworzenie nowych hegemonii. Tylko związki, sojusze i solidarność oparte na sprawiedliwości i wolności powinny powstać w tym systemie. I to jest nowa forma internacjonalizmu.

Duran Kalkan jest członkiem rady wykonawczej Koma Civakên Kurdistan (KCK – Unia Wspólnot Kurdystanu to organizacja zrzeszająca formacje demokratycznego konfederalizmu we wszystkich czterech zaborach i na emigracji). Niniejszy wywiad ukazał się w numerze styczniowo-lutowym Kurdistan Report w 2014 roku, w języku niemieckim. Jego angielskie tłumaczenie opublikował w listopadzie 2017 roku portal Internationalist Commune of Rojava. Tłumaczyłem z tego ostatniego, posiłkując się elektronicznym przekładem wersji niemieckiej.

P.Z.


[1] Mam tu małą zagwozdkę. W wersji niemieckiej jest „państwo plus demokracja”, w angielskiej „państwo kontra demokracja”. Zdecydowałem zastosować bardziej neutralne „państwo a demokracja”.

[2] „Apo” – „Wujek” to przydomek Abdullaha Ocalana, twórcy demokratycznego konfederalizmu.

[3] Uwięziony przez Turcję i skazany przez nią na śmierć (zamienioną potem na dożywotnie więzienie) Ocalan wykorzystał wystąpienia procesowe to przekazania opinii publicznej swoich koncepcji.